Goed nieuws!

Hallo allemaal,

dit moet ik gewoon echt even delen...

Helaas gaat zwanger worden bij ons niet vanzelf... Bij ons zoontje zijn we 2,5 jaar bezig geweest voor we zwanger mochten worden.
Nu zijn we alweer een jaar bezig en nog steeds niet zwanger. Omdat ik nu dezelfde problemen heb als toen, maar nu wel te zwaar ben, willen/mogen ze me in het ziekenhuis niet helpen.
Dit was zwaar frustrerend voor mij, omdat ze niet keken naar mijn verhaal en mijn verleden, maar naar mijn gewicht nu.

Het feit is en blijft dat ik als kindzijnde al een onregelmatige cyclus had. Ik was vaker wel ongesteld dan niet zeg maar... Dus niet gewoon netjes een week, maar ik was gerust 5 of 6 weken ongesteld en dan 2 of 3 weken niet en dan ging 't zo weer verder...
Om deze reden moest ik (omdat de gewone pil niet werkte) destijds op 17 jarige leeftijd al aan de prikpil. Dit was de enige oplossing.

Omdat het bij mijn zoontje ook zo lang heeft geduurd en ik nu weer dezelfde problemen had en heb, ben ik naar de huisarts gestapt en heb ik een verwijzing naar de gynaecoloog gevraagd. Ik werd maar niet ongesteld (omgekeerde wereld), maar had wel steeds last van m'n buik. Daar werd gezegd dat ik 't eerst nog even 2 maanden aan moest kijken, was ik dan nog niet ongesteld, dan moest ik weer een nieuwe afspraak maken. Zo gezegd zo gedaan. Eind augustus vorig jaar weer een afspraak gehad en juist in verband met ons verleden met het zwanger worden van ons kleine manneke heeft de gynaecoloog me doorverwezen naar de fertiliteitsafdeling. Daar kwam ik van de koude kermis thuis, want daar werd alleen maar naar mijn gewicht gekeken en werd alles verweten (ondanks mijn verleden) aan mijn gewicht. Ze mochten en willen me niet helpen.
Ik moest toen aan de pil in december om mijn menstruatie op gang te brengen. In deze maand had ik steeds last van duizeligheid en hartkloppingen en dit bleek van de pil te komen. (deze slik ik dan nu ook niet meer) Op 3 januari werd ik voor het eerst ongesteld na de pil en nog net in de stopweek. Ik was netjes een week ongesteld en ik begon, omdat ik wilde weten wat mijn lichaam nu ging doen, met temperaturen. (dit doe ik nu nog steeds)
31 Januari werd ik (zonder eisprong) helemaal uit mezelf ongesteld, dus zonder medicijnen enzo... Ik was uiteraard helemaal blij! Ikke deed het weer . Mijn lichaam doet weer wat het behoort te doen.
7 dagen duurde mijn menstruatie. Daarna heb ik 2 dagen lang niets gehad en ineens had ik weer wat bloed. Heel raar vond ik dat... Na 2 dagen weer bloed gehad te hebben (niet veel) was het één dag weg en vervolgens leek een menstruatie weer in volle glorie aanwezig te zijn. Veel bloed en wat krampen in mijn buik. Omdat ik in december ook een cyste had in een van de eierstokken vond ik dit erg eng en heb ik toch de fertiliteitsafdeling weer gebeld.
Hier kon ik vorige week woensdag al terecht en de cyste bleek weg te zijn en alles zag er goed uit. De letterlijke woorden die deze arts tegen mij zei waren: "U zult niet snel zwanger worden als u zo dik blijft". Ik vond dit zeer respectloos en het voelde alsof de grond onder mij vandaan verdween.

Eenmaal thuis heb ik de verzekering gebeld, met de vraag of ik nou wel of niet naar de FEM-poli terecht kon. Want ik had al met hen gesproken en zij zouden (uiteraard) wel adviseren om af te vallen, maar dit wilde niet betekenen dat ze me niet wilden helpen. (ik heb het hele verhaal van hierboven ook aan hen verteld)
De assistente had mijn verhaal aangehoord en dit voorgelegd aan een van de artsen. Hierna kwam ze dus met het nieuws dat ik langs mocht komen.

Vandaag heb ik eindelijk te horen gekregen dat ik behandeling bij de FEM-poli gewoon 100% vergoed krijg. Maar dan moest ik al wel in het traject zitten vóór 1 april. Gisteren was namelijk het contract getekend over 2011 (lekker optijd ook hahaha) en dat zou betekenen dat als ik vóór 1 april onder behandeling ben ik nog onder dit contract val. Dus ik heb vanmorgen meteen gebeld, aangezien ik een afspraak had staan voor 2 april. En nu is de afspraak verplaatst naar aanstaande maandag! Ik ga dus lekker onder het contract van 2011 vallen en kan dan gewoon doorgaan met de behandelingen. Ik ben helemaal blij, want dat betekend dat ik nu wel serieus genomen ga worden en wel geholpen ga worden, op weg naar een brusje voor ons kleine mannetje

Met andere woorden: IKKE IS BLIJ!!!!