Hét moment waar ik zoveel jaren tegen op zag
Het is nu een week of 6 geleden dat ik mijn vriend verteld heb waar ik al jaren tegen vecht. Dat ik bij hem huilde, stokte, schokte, vertelde en vroeg. Dat hij er was, luisterde en schrok. Dat we één waren in deze kennis. Dat ik mijn volledige ik met hem deelde en mezelf de ruimte gaf om er echt te zijn. Waardoor hij meer kan proberen te begrijpen wat er in mijn hoofd zit/wat er speelt/waar ik tegenaan loop.
En vandaag is dan dat moment.
Het moment dat ik mijn vriend meeneem naar een plek waar ook mijn broer is. Voor het eerst sinds het vertellen zullen ze elkaar zien.
Jaren heb ik er tegen gevochten. Wilde ik niet dat dit moment kwam. Te bang. En nu is het zover. Over 1,5 uur mag ik mezelf laten zien dat ik niet bang hoef te zijn. Het is mijn gevecht, mijn pad, mijn route en mijn vriend mag er zijn om mij te steunen maar handelen naar hem mag hij niet. We spreken erover, we knuffelen en ik kan letterlijk zeggen dat dit het moment is waar ik jaren bang voor ben geweest.
'Dat hoeft niet. We zijn er samen'.
Bang en tegelijkertijd zo verward.
Dit is een ander leven. Het loopt zó door elkaar.
En vandaag is dan dat moment.
Het moment dat ik mijn vriend meeneem naar een plek waar ook mijn broer is. Voor het eerst sinds het vertellen zullen ze elkaar zien.
Jaren heb ik er tegen gevochten. Wilde ik niet dat dit moment kwam. Te bang. En nu is het zover. Over 1,5 uur mag ik mezelf laten zien dat ik niet bang hoef te zijn. Het is mijn gevecht, mijn pad, mijn route en mijn vriend mag er zijn om mij te steunen maar handelen naar hem mag hij niet. We spreken erover, we knuffelen en ik kan letterlijk zeggen dat dit het moment is waar ik jaren bang voor ben geweest.
'Dat hoeft niet. We zijn er samen'.
Bang en tegelijkertijd zo verward.
Dit is een ander leven. Het loopt zó door elkaar.
23 dec 2018
- meld ongepast verhaal
-
Pelientje
zondag 23 december 2018 14:23
Wat knap dat je de stap hebt gezet om het hem te vertellen. Het heeft bij mij ook jaren geduurd voordat ik open durfde te zijn tegen mijn ouders. En toen kon ik het niet eens zelf vertellen, maar heeft mijn psychologe een brief voorgelezen.
Ik hoop dat het delen wat meer rust in je hoofd geeft en je angst wat afneemt. Heel dapper van je.
-
2O14
zondag 23 december 2018 17:12
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 mei 2013 Grensoverschrijdend.. ( 3 )
- O 03 apr 2013 Frustrerend herkenbaar
- O 17 mrt 2013 Morgen mag ik weer... ( 7 )
- O 10 mrt 2013 Mag ik mezelf (deels) ontkennen ( 3 )
- O 05 mrt 2013 De impact van mijn verleden ( 2 )
- O 05 mrt 2013 Het beste ervan maken
- O 04 mrt 2013 EMDR sessie ... 6 (?) ( 7 )
- O 06 feb 2013 Bij het wakker worden ( 3 )
- O 03 feb 2013 EMDR sessie 5 ( 1 )
- O 03 feb 2013 Mijn vervolg binnen de therapie ( 2 )
- O 29 jan 2013 Uit huis is weggedrukt ( 6 )
- O 29 jan 2013 Ziek gevoel ( 1 )
- O 27 jan 2013 Emoties tonen ( 2 )
- O 24 jan 2013 Tegenstrijdig ( 2 )
- O 22 jan 2013 Van kracht naar instorten. ( 6 )