He's watching me.
Gister op msn had ik mijn cam aan en HIJ keek me aan. Omg, ik voelde de kriebels in mijn buik opkomen. Zonder het op te merken had ik een gigantische glimlach op mijn gezicht.. 'Waarom moet je zoveel lachen ?' vroeg hij aan me. Ach, ieder heeft zo zijn eigen redenen om ergens om te lachen niet waar ? Vooral als je gelukkig bent.
Ik vind een ding jammer aan hem. Hij is anders van binnen dan dat hij van buiten is. Van de buitenkant lijkt hij zo gehard en stoer, terwijl hij van binnen heel zacht is. Hij is zorgzaam en gevoelig. Hij moet niet acteren want daar help je niks mee. Daar maak je alleen een masker mee die alleen aan de buitenkant wordt getoont. Nooit kan hij zijn ware ik aan iemand tonen, behalve aan mij, want zou hem nemen zoals hij is.
Hij is hetgene waar ik voor wil vechten, hij is van mij en van niemand anders. Hij is mijn alles zonder het te beseffen. Zonder het ooit te zullen beseffen. Als ik hem spreek voel ik me levendiger dan ik ooit heb gedaan. Mijn hart gaat met 100 slagen omhoog als hij bij me in de buurt is en met nog eens 100 erbij als hij dicht bij me is. Hij kan al mijn pijn weghalen, door alleen maar met mij te praten en ik wil de zijne weghalen, maar zijn masker laat dat niet toe. Hij zorgt ervoor dat ik me niet alleen hoef te voelen, midden in de nacht. Wanneer niemand er is, blijft hij er om met me te praten, terwijl ik weet dat hij op een ander wacht. Iemand anders dan mij..
JunkieXXL, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende