help mij..

Ik denk dat het makkelijk is dat als ik jou was mij had kunnen vergeven, maar wanneer ik me bed in wil gaan en aan je weer denk. Weet ik dat jij door mij pijn heb geleden.. Daarom weet ik helemaal niet wat ik moet doen. Zonder jou gaat het niet maar wanneer ik met jou ben gaat het ook niet. Waarom is het beslissen van iets zo moeilijk? Omdat het om jou gaat? Of om de liefde?

Het lijk me zo raar om een leven te denken zonder jou. Maar jij heb het er veel makkelijker mee dan ik. Iemand heeft mijn plek al ingepikt. Met deze waarheid ben ik toch naar je toegekomen. Hoe laag kan ik zijn he? Het spijt me.. Maar ik wil niet liegen tegen jou.. Ik vraag je alleen; help mij.. Help mij met het vergeten van jou of help mij met jou zijn. Verlos mij van dit. Van al deze vragen die ik elke keer stel aan mezelf.

Van het leven zonder jou, van het inzien dat jij echt niet meer van mij houd..

Ik mis de tijden zo. De tijden dat je echt van me was. De tijden dat ik voelde dat ik echt verliefd op je was en nog steeds ben. Ik weet.. Je wil me niet geloven. Oké.. Het is mijn schuld en ik geef het toe. Maar ik kan niks veranderen. De tijd stopt niet of draait niet op een moment dat jij terug wil. Net zo graag dat ik jou weer terug in me leven had willen zien. Maar misschien had ik die kans niet. Met de gedachte kan ik nog altijd de tijd terug draaien en denken dat je nog van mij bent.
anders doe ik dat wel, ik wel alsof.....liefdesverdriet


ik hou van je.verliefd
30 dec 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van lovemymom
lovemymom, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende