Het is op

Mijn eeuwig durende positieve manier van denken is ineens opgegaan. In mij hoofd raast er ineens een harde, rare storm die alles omver blaast waar ik in geloofde. Die alles lijkt op te zuigen en er een chaos van maakt als hij het weer uitspuugt. De storm zorgt ervoor dat ik aan mezelf twijfel, dat ik het niet meer zie zitten en ik bang ben om op mijn bek te gaan. Ik wil niet op mijn bek gaan. Ik wil dat het goed komt, maar op deze manier strik ik mezelf vast in de hordes losliggende touwen die zich aan mij vastbinden.

Conclusie: rust vinden, mezelf moed inspreken en zeggen dat het allemaal wel weer goed komt, maar wat als dat niet lukt?

22 nov 2012 - meld ongepast verhaal

schaapii, vrouw, 33 jaar

goodgirl donderdag 22 november 2012 17:00
wauw! dit is echt een mooie tekst! ik weet hoe je je voelt! ik heb het zelf ook gehad! eerst pakte ik alles negatief op! praat met je ouders of vriendinnen! het komt vanzelf weer goed! en dan wordt het weer positief!
Ohm (opgeheven op 2-9-2013) donderdag 22 november 2012 17:05
Ik denk dat je je er gewoon bij neer moet leren leggen dat nu eenmaal niet alles goed kan gaan/ of kan gaan zoals jij hoopt. Je kunt alleen je best doen. En mocht het niet goed gaan, dan kun je het zien als een leermoment. Zo kun je er toch weer een positieve draai aan geven :]

O 09 okt 2013 Gezocht! Iemand die niet vaccineert (interview) ( 2 )
O 22 jun 2013 Hoe weet je waarom... ( 1 )
O 10 jun 2013 Duidelijk
O 29 jan 2013 We zijn als tegenpolen
O 05 dec 2012 Losmaken
O 22 nov 2012 Het is op ( 2 )
O 18 nov 2012 3.00 's nachts
O 28 jul 2012 Over
O 16 jul 2011 Tumbling down
O 14 jul 2011 Een geest gedreven door angst
O 31 mei 2011 Dubbel.
O 14 apr 2011 Wat nou weer! ( 1 )
O 12 apr 2011 Maybe I'm just using you ( 2 )
O 09 apr 2011 Wat moet ik doen?
O 04 mrt 2011 Bang

vorige volgende