Hij piepte als een beest (deel 2)

Toevallig belde Tallie mij net. Het kwam bijzonder goed uit: wat gezellig eten met een vriendinnetje, even mijn gedachten verzetten, eventueel mijn ei kwijt.

De nep-Rus moest nog terugkomen van sporten om zijn was op te halen en ik wilde hem liever niet zien dus gingen we maar een blokje om. Het mocht niet baten want hij bleek er nog steeds te zijn. En toen we de wijn tevoorschijn haalden, kwam hij toch nog even een gezellig praatje maken. Hij kent Tallie immers ook van de tijd dat we samen waren.

Hij vertrok eindelijk naar een borrel en Tallie en ik dronken de fles veel te snel leeg. We hebben het nog even over mijn gesprek met de nep-Rus gehad en ik kom tot de conclusie dat het me wel wat doet, hem zo vreselijk onzeker te zien, ineengedoken en niet wetende wat hij wil. Ik besluit hem te appen dat het okay is als hij meer tijd nodig heeft om zijn speech voor te bereiden () want dan kan ik meer aan mijn scriptie. Ik zou een negatieve ontwikkeling nu toch niet kunnen dragen. De scriptie, daar zou de gehele focus op moeten liggen. We zouden wel gewoon even gezellig wat kunnen eten als hij klaar is met sporten, zondag.

Het begint al aardig gezellig te worden met Tallie zo. Een vrijdagavond-gevoel maakt zich langzaam aan meester van mij. Ik zou de volgende dag moeten werken maar wel pas later in de middag. Ik heb zin om uit te gaan. Mijn Tindermatch valt misschien ook wel over te halen. Ook mijn zusje, haar vriendinnetje en beste vriend Dennis zijn op een terras. En oud-collega Micha en zijn kerverse scharrel hebben toegezegd ook mee te gaan. Dit wordt onverwacht nog heel leuk! Tallie en ik begeven ons naar het Leidseplein.

Met z'n allen naar de Bubbels waar de wijn ook weer rijkelijk vloeit (gedronken werd hij niet de hele tijd want soms viel mijn glas om of werd deze onterecht als (te) leeg beschouwd en meegenomen). Maar het zusje wilde ineens naar de Social omdat haar Tindermatch daar naar toe zou gaan. Ik wilde mee want Tallie en Micha waren inmiddels van hun bedje op te zoeken nu het inmiddels al tegen viere liep. Zij slenterden alvast de kant op van de fietsen, ik zocht mijn zusje maar kon haar niet vinden dus besloot dan ook maar naar huis te gaan. Ik maakte pas om mijn vrienden nog in te halen opweg naar de fietsen. Twintig meter verderop zag ik twee herkenbare gestaltes. Een had dezelfde bouw als mijn ex.
Ik riep zijn naam en hoewel hij mij eerst niet leek op te merken (hij was echt heel dronken), porde zijn ex-collega hem in zijn zij en kwam hij naar me toe. We hebben toen even staan knuffelen.

"Wat ga je doen?" vroeg hij me in zwaar benevelde toestand.

Ik was al flink ver heen, moet je begrijpen. Maar als jij in je eigen roes zelfs opmerkt dat de ander nog meer beïnvloedt is, dan zegt dat wel wat.

Ik besloot met mijn verlangen mee te gaan en zei: "Ik heb wel zin in nog een wijntje."

We liepen naar ClubUp en ik ontmoette een paar van zijn nieuwe collega's. Het voelde heel ongemakkelijk. Zij kliekten samen en er was niet echt ruimte voor mij. En dan moest ik ook zijn oud-collega's onder ogen komen. Dat was net zo ongemakkelijk. Hen had ik voor het laatst gezien toen we 3 jaar verkering hadden (3 maanden geleden) en ze mij ter ere daarvan nog een roos en fles prosecco hadden gegeven.. De nep-Rus was in het bijzonder vol lof naar zijn nieuwste vriend en collega Vic. Hij zocht hem de hele tijd op, wilde constant met hem praten en aan iedereen voorstellen.

Op een bepaald moment stonden wij buiten een sigaret te doen. Hij stond met een vrouwlijke collega een intiem onderonsje te houden. Ik liet me er niet door afleiden. De naarste gevoelens en gedachten kwamen in mij op maar waarheid is dat ik simpelweg onbekend ben met de aard van hun omgang. Is dit die ene waarmee hij gezoend heeft? Het kan ook een totaal andere zijn maar ik zou me niet naar moeten voelen als ik niets weet. Ik maak het mijzelf daar alleen maar heel moeilijk mee. Ik zette de narigheid van me af en richtte mijn aandacht op zijn dikke vriend met de wilde haren. Hij kondigde luidkeels aan het uit te maken met zijn vriendin.

"Ja, man. Ze woont bij me maar ik heb besloten het vandaag uit te maken met haar." En toen ik vroeg waarom, zei hij: "Ik ben gewoon niet meer verliefd. Dan ben ik aan het werk en dan vind ik het jammer dat ik niks met andere vrouwen kan doen. En ze praat over de toekomst maar yo ik ben pas 24 dus ik ben niet ready voor die shit. Het is de eerste keer dat ik het uitmaak want eigenlijk ging ik gewoon net zo lang door met moeilijk doen tot zij het dan uitmaakte. Eigenlijk ben ik gewoon die kleine bitch, weet je. Maar deze keer is het gewoon niet eerlijk, zij heeft recht op de waarheid en ik eigenlijk ook want dan kan ik verder."

De nep-Rus antwoordde: "Ja man, I feel ya."

Het was een verbijsterend schouwspel dat ik zo gade sloeg. En ook toen voelde ik me weer ontzettend naar. Maar we liepen weer naar binnen en toen weer opnieuw naar buiten.

De nep-Rus boog naar mij toe en knuffelde. Ik werd overvallen door zijn geur en de klamme huid van zijn hals drukte uitnodigend tegen mijn lippen. Ik moest daar wel een paar kusjes op geven. Hij zei: "Ik weet dat het een beetje raar klinkt, maar wil je alsjeblieft meegaan naar mijn huis en bij me blijven slapen?" Ik aarzelde, mijn gedachten wilden de overhand nemen maar ik besloot te gaan met mijn gevoel, mijn behoefte en niet met mijn boosheid, dus ik antwoordde dat dat goed was.

Ineens liep ik zijn blonde vriend tegen het lijf. Een van zijn vaste vriendengroep. Hij was aan de coke en trok een paar keer flink met zijn mondhoek. Af en toe draaiden zijn ogen. Hij was ook heel lief, we knuffelden.

"Weet je," zei hij, "Jij bent de enige die ik nooit echt beter heb leren kennen uit zijn vriendengroep. Ik sta op het punt om hem de vriendschap te verbreken. In alle tijd dat ik hem nu ken, is hij nog nooit, nog nooooit naar mij toegekomen. Hij wil altijd dat ik naar zijn huis ga en dat we dan gaan gamen. Dat moet je maar niet tegen hem zeggen maar ik heb er gewoon geen zin meer in."

Ik knikte instemmend. Dit was precies waar ik ook altijd mee gezeten heb, de reden dat ik het zo slecht tussen de nep-Rus en mij ging.

"Daarom was ik zo verbaasd, dat je, al wat jaren ouder, koos voor zo'n iemand. Want..wat heeft zo'n iemand jou te bieden? Maar zullen we een keer wat gaan drinken?"

-"Ik weet het, ik weet het," zuchtte ik.

-"Waar ga je zo heen? Is er wel aandacht voor je? Anders kom je gezellig bij ons zitten?"

Ik waardeerde deze onverwachte warmte zo erg dat ik hem nog een knuffel gaf.

"Ja, zou ik doen maar ik ga zo mee naar zijn nieuwe huis."

-"Waarom, als ik vragen mag?"

-"Ja, dat weet ik niet. Ik voel het gewoon zo. Je moet weten dat ik trouwens alle connecties verbroken heb met hem. Dus al zijn vrienden heb ik van mijn facebook gegooid, zo ook jij. Neem het niet persoonlijk, ik moest dat doen om over hem heen te komen. Maar laten we een keer wat gaan drinken. Ik voeg je weer toe op facebook, ok?"

We namen afscheid en ik zocht naar mijn wankele ex. Ik vond hem en toen kreeg ik eindelijk mijn wijntje. We bleven met z'n drieën wat afzijdig op de dansvloer staan. Hij bleef vooral Vic imponeren. Toen was het eindelijk tijd om te gaan en we fietsten met z'n drieën naar huis, Vic en de nep-Rus naast elkaar en ik voorop. Vic boog uiteindelijk naar links en wij vervolgden nu met z'n tweeën de rest van de weg. Hij woont nu nog maar 2 weken in die mini-kamer dus soms was hij letterlijk even de weg kwijt.

We zetten onze fietsen op slot. "Game of thrones heb ik niet meer gekeken want dat kan ik helemaal niet zonder jou!" riep hij nadat hij vertelde zich soms wel eenzaam te voelen nu hij op zichzelf woonde. Het vervulde mij met liefde want ik had precies hetzelfde. Maar het wantrouwen van de afgelopen tijd en ook deze avond, bleef op de achtergrond knagen.
We liepen naar zijn kamer en hij verontschuldigde zich dat het misschien niet zo netjes was als altijd omdat hij zijn bed niet terug had veranderd naar een bank. Mij maakte het niet uit. Maar begrijp dat een rommelige kamer één van de dingen was waar ik me altijd zo kapot aan had geërgerd toen hij nog in het centrum bij M woonde. Voedselresten overal, katten die pisten in de kleine donkere hoekjes, flessen gevuld met urine en onverschoonde bedlakens for months.

In zijn kamer douchten we om de beurten. Toen ik geweest was en in mijn top zonder bh en slip weer terugkeerde, zag ik dat hij zichzelf al verplaatst had naar zijn bed. Ik ging naast hem liggen.

"Waarom trek je dat niet uit?"

Ik aarzelde maar deed het.

We zoenden hartstochtelijk en het was belachelijk dronken. Ik zette mijn nagels diep in zijn rug en kreunde: "Hier ga jij zo'n spijt van krijgen morgen" Ik hoopte dat hij het zou voelen bij het douchen.
Hij trok me over het bed heen en likte me. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik alles had geschoren die ochtend.
Soms zat ik bovenop maar meestal was hij dominant.

"Waarom heb ik je ooit laten gaan..?" hijgde hij.

Zijn piemel was moe na een uur en tot een climax kwam het niet. Ik was te nerveus en hij te gewend om zijn hand te gebruiken. Hij lag al een beetje te doezelen maar ik was klaarwakker.

-"Zal ik gaan?" vroeg ik bezorgd.

-"Nee, nee blijf. Ik wil dat je bij me blijft liggen." Hij trok me tegen zich aan.

Het was zo warm en verstikkend. Ik bleef maar hoesten. Ik wist niet hoe ik me moest voelen. Ik voelde vooral een vreemd soort onzekerheid. Ik maakte me na een half uur los terwijl hij al diep lag te slapen. Na vervolgens een kwartier recht overeind gezeten te hebben, sloop ik zachtjes met al mijn kleding in de hand, de deur uit.
Ik probeerde de deur harder dicht te trekken zodat deze in het slot zou vallen maar durfde niet echt uit angst hem wakker te maken. Het lukte toch, dacht ik. Ik trok in de gang snel al mijn spullen aan en ben toen op de fiets gestapt en naar zijn ouderlijk huis gereden. Het was inmiddels half 8 's-ochtends.

Thuis kan ik maar moeilijk de slaap bevatten. Om 11 uur word ik alweer wakker. Lieve help, wát is er allemaal gebeurd in de afgelopen 24 uur. Ik zie dat hij me heeft geappt. Waar ik ben en of alles goed is. Hij was er al een half uur later achter gekomen dat ik weg was. Want de deur piepte als een beest. Waarom was ik weggegaan? Ik antwoordde dat ik hem lekker wilde laten slapen omdat hij om 12 alweer moest werken. Hij had zich zorgen gemaakt. Dacht dat ik naar de wc was ofzo. En dat hij me had gezocht omdat het zo lang duurde.

Nog wat later belt hij me op. We hebben het nog even over mijn vertrek en de piepende deur van vanochtend.

"Hebben we nou voor morgen afgesproken?"

-"Ja," zei ik, "om even snel wat te eten maar niet om te praten."

Hij wilde het gewoon even checken. Ik vond het eng zo met hem te bellen. Is het niet al veel te snel elkaar weer te zien? Kan ik wel "gezellig" doen? Kan hij dat? We spreken af naar de Wagamama te gaan zondag.


Straks dus.



Update: hij appte net met de vraag wat ik wilde doen. Of we nog gingen eten. Maar ik heb zin in iets anders. Dus we gaan dat later vanavond doen. Kan ik nu tenminste aan de scriptie.