Hoe gaat het.

Vandaag is het vrijdag, dat betekent weekend en weer een week voorbij. Weer een week zonder jou en weer een week van mijn single leven. Deze week was best oké denk ik. Ik huilde minder. Dinsdag was ik wel ontroostbaar, soms droom ik nog over je. Maar gister was een leuke dag. Ik was met mijn moeder naar de spa, wat echt te tof was. Er was onwijs veel keuze en ik vind het fijn dat ik best wel, comfortabel met mijn figuur daar rondloop. En nee ik ben niet dik. Ik weeg 62 kilo. Ik heb geen platte buik. En natuurlijk zie ik daar slankere meiden rondlopen. Maar voor nu kan ik accepteren dat dit mijn lijf is. Ik ben nooit de slankste geweest. En dat zit ook niet in mijn bouw. Ik eet gezond, ik kan genieten zoals dagen als gister van het lekkere eten. En thuis stop ik mij gelukkig niet helemaal vol meer met snoep. Ik haal het niet meer in huis, de drang is er nog wel. Maar ik voel me oké zo. Ik heb deze week 2x gesport, misschien ga ik morgen weer. En nee, ik heb nooit zin om te gaan maar zoals ze zeggen is waar. Achteraf voel je je heerlijk. Ik ben trots Op mezelf dat het nu eindelijk gelukt is en als ik zo doorga zal ik vast ook wel wat kilo's verliezen. Ja de sportschool is wel het succes van deze week. Het is een vrij grote sportschool, maar ik trok de stoute schoenen aan en liep gewoon naar binnen. De lessen die ik volg, waren tot nu toe veel oudere wat ik best prettig vind. Ik voel me vrij en hoef niet perse te praten. Iedereen doet zijn ding.
Daarnaast heb ik mij dan, toch ook ingeschreven voor het speeddaten over twee weken. Super spannend en ook eng. Maar ook al komt er niks uit, het lijkt mij een goed idee om mij uit mijn comfortzone te begeven en te oefenen met contact maken. Gister kwam ik mijn ex, beste vriendin tegen in de trein. Ik spreek haar al zeker 1.5 jaar niet meer. Nadat we onze vriendschap van 10 jaar hebben beëindigd. Het was wel oké, on haar te zien en kort te spreken. Ze is zelf ook niet meer bij haar vriend en zit op Tinder. Ja, natuurlijk kan ik ook op Tinder gaan. Maar op een of andere manier lijkt het mij een stuk fijner als ik iemand ontmoet via speeddaten. Mijn ex zat wel op Tinder en het idee dat hij daar nu weer op zit, en die ex beste vriendin ook maakt mij best misselijk. Maargoed beide van deze mensen spreek ik niet meer. En dat is met een reden. Over mijn ex gesproken, ergens deze week, stuurde hij mij een berichtje dat hij best af en toe wel contact met mij wou hebben. En ik kon vertellen hoe het gaat. Ik vond dat stom. Want ja, hoe gaat het met iemand die je zelf dumpt na alles wat er is gebeurt en nu ook een emdr traject begint om de miskraam te verwerken wat zijn kind was en immidels al twee weken heb geblokkeert? Nou fantastisch. Ik hoef jou interesse niet. Want je wilt veder toch niks met mij. Je zei er ook duidelijk bij dat het tussen ons, nooit iets meer zou worden. Wat voor mij een bevestiging is dat contact zoeken met jou wel het meest nutteloos is wat ik kan doen. En ja ik mis je nog steeds en elk vrij moment dwalen mijn gedachten af naar jou. Het doet mij alleen maar meer pijn. Het moet slijten ..

Ik weet niet hoe en of ik ooit nog iemand tegenkom. Ik kan mij er nu nog geen voorstelling van maken. Maar ik wil vooruit en niet te vergeten, dat ik een grote kinderwens heb. Waar ik wel werk van wil maken. Dus, volgende week ga ik naar de kapper. Er lopen ondertussen nog 2 sollicitaties. Ik ben benieuwd durf nog niet te hopen. Maar ben toe aan een nieuwe uitdaging. Dit weekend zal rustig en leeg worden. Maar ik houd de moed erin en spreek mezelf, af en toe streng maar lief toe. Kom op meissie, zet je schouder eronder. Je kan het wel. Het geluk en de liefde is voor jou ook weggelegd