hoe het nu gaat
Zomaar twee stukjes uit eerdere verhalen over het beginnen aan mijn master:
"En hoewel ik het al tegen meerdere mensen heb verteld, viel gisteren bij die ene collega pas het kwartje. Ik wil zó graag beginnen in februari, maar mentaal geeft mijn lichaam aan dat dat veel te snel is. Vriend zegt thuis dat het slimmer is om te stoppen met mijn baan als ik ga beginnen met studeren en ik weet dat dat het slimste is om te doen, maar ik weet dat ik het niet kan. Ik wil alle balletjes hooghouden en ik voel me zwak als ik een balletje moet laten vallen, dat voelt als falen."
"Eenmaal thuis vanochtend ga ik over van alles twijfelen en vanmorgen nam ik ook de overhaaste beslissing om wel in februari te beginnen met mijn masteropleiding, omdat ik me dan weer mijn oude zelf zou gaan voelen. Omdat ik dan weer iets "bereik" in mijn leven. Dan heb ik waarschijnlijk ook weer dezelfde motivatie terug om meerdere keren per week te gaan sporten. Nu bak ik er niks van. Ik heb gewoon het gevoel dat ik op dit moment nergens goed in of voor ben."
Nu al bijna 1,5 maand bezig met mijn nieuwe opleiding. Het verbaast me nog steeds af en toe hoeveel beter het gaat, omdat ik nu eindelijk iets studeer wat ik leuk vind om te doen. Nog steeds met vallen en opstaan, maar als ik nog bezig was geweest met mijn vorige opleiding, kon ik al op twintig handen tellen hoe vaak het al (bijna) mis was gegaan. Het is echt een wonder dat ik de kracht heb gevonden om die opleiding af te maken.
Het motto is nog wel om meer voor mezelf te zorgen en studie niet op de eerste plek te zetten: work in progress
"En hoewel ik het al tegen meerdere mensen heb verteld, viel gisteren bij die ene collega pas het kwartje. Ik wil zó graag beginnen in februari, maar mentaal geeft mijn lichaam aan dat dat veel te snel is. Vriend zegt thuis dat het slimmer is om te stoppen met mijn baan als ik ga beginnen met studeren en ik weet dat dat het slimste is om te doen, maar ik weet dat ik het niet kan. Ik wil alle balletjes hooghouden en ik voel me zwak als ik een balletje moet laten vallen, dat voelt als falen."
"Eenmaal thuis vanochtend ga ik over van alles twijfelen en vanmorgen nam ik ook de overhaaste beslissing om wel in februari te beginnen met mijn masteropleiding, omdat ik me dan weer mijn oude zelf zou gaan voelen. Omdat ik dan weer iets "bereik" in mijn leven. Dan heb ik waarschijnlijk ook weer dezelfde motivatie terug om meerdere keren per week te gaan sporten. Nu bak ik er niks van. Ik heb gewoon het gevoel dat ik op dit moment nergens goed in of voor ben."
Nu al bijna 1,5 maand bezig met mijn nieuwe opleiding. Het verbaast me nog steeds af en toe hoeveel beter het gaat, omdat ik nu eindelijk iets studeer wat ik leuk vind om te doen. Nog steeds met vallen en opstaan, maar als ik nog bezig was geweest met mijn vorige opleiding, kon ik al op twintig handen tellen hoe vaak het al (bijna) mis was gegaan. Het is echt een wonder dat ik de kracht heb gevonden om die opleiding af te maken.
Het motto is nog wel om meer voor mezelf te zorgen en studie niet op de eerste plek te zetten: work in progress
07 mrt 2019
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 mrt 2019 hoe het nu gaat
- O 25 jan 2019 spannend
- O 16 jan 2019 update
- O 25 dec 2018 inschrijven master
- O 13 dec 2018 innerlijke struggles
- O 05 dec 2018 vannacht ( 3 )
- O 02 dec 2018 financiën
- O 09 sep 2018 niet gefinished ( 2 )
- O 07 sep 2018 oeps ( 1 )
- O 27 aug 2018 onsamenhangende update
- O 03 aug 2018 leuke week
- O 27 jul 2018 foto-update 2018** ( 3 )
- O 19 jul 2018 licht aan het einde van de tunnel
- O 07 jun 2018 bijna klaar ( 1 )
- O 17 apr 2018 studie struggles ( 1 )