Hoe mijn date afgelopen is

Om heel eerlijk te zijn vertrouwde ik mezelf gistermiddag voor geen meter. Moet namelijk toegeven dat ik best zin had om de middag te eindigen met een kerel tussen mijn benen.

We hadden bij de bios afgesproken. Zoals altijd was ik fashionably late, dus hij zat binnen aan een tafel te wachten. Met zijn neus in een boekje zag hij niet dat ik eraan kwam. Hij keek verschrikt op toen ik hem begroette en hij leek acuut in de stress te schieten. Het duurde een aardig tijdje voordat deze gemoedstoestand wat wegebde en hij wat minder zenuwachtig deed. Arme ziel. Als het nou onze eerste ontmoeting was, had ik het kunnen begrijpen, maar niet na reeds zes weken een cursus met elkaar te hebben gevolgd. Bovendien hebben we elkaar vervolgens genoeg gesproken via msn…

Tijdens de film keek hij me een paar keer heel lang aan. Zou iemand echt denken dat je dat niet vanuit je ooghoeken gewoon meekrijgt? Creepy…
Tijdens het lopen in de pauze en toen we na de film naar buiten gingen, probeerde hij telkens een arm om me heen te slaan. Kreeg dus wel echt de indruk dat onze afspraak voor hem een date was.

Na de film stelde hij voor bij hem thuis wat te gaan eten. Geen logisch voorstel om helemaal naar zijn huis te gaan terwijl we ons midden in de stad bevonden met een overvloed aan restaurants. Bovendien was hij op de fiets en ik met de auto. Ik vermoedde dat mijn eerdere conclusie werd bevestigd en hij het niet daadwerkelijk over eten had toen hij zich een beeld vormde van ons bij hem thuis.

Ik keek hem aan. Ik kon alleen maar kijken naar zijn bril. Seks met een jampot… mogelijk zelfs nog erger dan seks met iemand die zijn sokken aanhoudt. Ieuww!! Ik zou het echt niet kunnen doen op hem. Het is niet alleen zijn bril an sich, maar meer wat die bril met hem doet. Het maakt hem best een soort van wizzkid en ook allerlei dingen aan hem begonnen me te irriteren. Zijn lach, zijn geur, zijn opmerkingen, eigenlijk alles wel zo’n beetje. Ik ging dus niet met hem mee naar huis, maar stelde een pizza voor.

Ik kwam er achter dat hij een hekel aan roken had en stak dus na een bezoekje aan de pizzeria een sigaret op. Richting zijn fiets zei ik plots dat ik rechtdoor moest en hem nog wel zou spreken op msn. Hij zoende me op mijn wang, waarna ik wegliep.

En zo eindigde onze (hoogstwaarschijnlijk laatste) ontmoeting…
(Mijn oprechte excuses aan de mensen die meer sensatie hadden verwacht.)
04 jan 2010 - bewerkt op 04 jan 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Yvette
Yvette, vrouw, 42 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende