Honogurai mizu no soko kara (Dark Water).

Gisterenavond dus Honogurai mizu no soko kara (Dark Water) met mijn vriend gezien. Bij Japanse films moet je meestal meer je eigen fantasie gebruiken. Zie het verschil tussen de Japanse versie en de Amerikaanse versie van The Ring. Mijn vriend zei dat hij deze film al had gezien met mij. Creepy, want ik had hem echt dus nog niet gezien.
Het verhaal gaat dus over een moeder en een dochter die verwikkeld zitten in een voogdijzaak. Om de voogdij over haar dochter te krijgen zoekt ze naar werk en naar een nieuwe woning. De nieuwe woning is in een oude flat. Voordat ze bij de ingang kwamen zag je een gezin hard weglopen van de huurbaas. Duh, is dit niet een teken dat je daar niet moet wonen? Ze neemt het huisje omdat ze niet anders kan. Haar dochter vindt een rode tas die steeds maar in hun buurt verschijnt. Om een lang verhaal kort te houden hier een stukje hoe ik het verhaal intepreteerde. Het meisje in de gele regenjas viel twee jaar daarvoor in de watertank omdat ze haar rode tas wou pakken. Ze verdrinkt dus in de watertank (jakkes . En die mensen in de flat maar jarenlang uit die watertank drinken. Maar ja, de vraag is of er verder nog mensen in die flat woonden. Je zag in het begin alleen twee oude vrouwen bij de conciërge zaten te praten. Dus het konden ook wat hangouderen zijn ). De moeder van het verdronken meisje verhuist het huis uit en de vader blijft er nog een jaar wonen voor als het meisje nog terug komt. Het huis van het verdronken meisje is dus precies boven het huis van de hoofdrolspelers. En die staat onder water en zo. Zij wil dus aandacht van die moeder omdat ze denkt dat het haar moeder is (?). Ze is dus jaloers op de dochter van die vrouw en probeert haar te vermoorden. Omdat de moeder niet wilt dat haar dochter ook dood gaat, offert ze zichzelf op en zegt ze tegen het verdronken meisje dat ze haar moeder is. Het verdronken meisje neemt haar mee naar de zevende verdieping en haar eigen dochter rent naar de zevende verdieping. De liftdeuren gaan open en er komt een watergolf uit de lift. Tien jaar later bezoekt het meisje haar oude woning, ze woont nu inmiddels bij haar vader. Ze kan zich niet meer veel herinneren alleen maar dat ze bij haar moeder woonde. Ze ziet haar moeder. Maar die zegt dat ze niet bij haar kan zijn. Je ziet dan nog ff achter haar het verdronken meisje en ze draait zich om en het verdonken meisje is verdwenen. Dan draait ze zich weer naar haar moeder en zij is ook verdwenen. Aan het einde zegt ze dus een zin en dan pas begrijp je ongeveer waarom de moeder met het verdronken meisje meeging. Ik vond het wel een verdrietige einde.
Ik heb wel een aantal vragen. Woonde er verder geen mensen in die flat? Waarom klaagden ze niet over het vieze water, dan konden ze al eerder op de watertank zien dat er voor het laatst twee jaar geleden een onderhoud is geweest. Wat deed dat meisje bij die tank twee jaar geleden? Zag die onderhoudsmonteur niet een drijvend lijk in die tank?
De film is afgeleid van het boek floating water. Het is een boek met een serie korte verhalen. De schrijver is dezelfde schrijver van The ring. Het is een japanner voor de leken onder ons.
De amerikaanse versie van deze film is al af. Je kunt de trailer al op het internet zien. De makers van de Amerikaanse The Ring willen een ander verhaal van Floating Water verfilmen. We will see.