ik ben liever ''tevreden''' dan gelukkig...

ave,
we leven tegenwoordig in een wereld die te hard aan het veranderen is,
denk maar eens na...

rond de jaar 1450 werd voor het eerst de boekdrukkunst succesvol toegepast in grote schaal,
zo dat men voor in die tijd zeer snel drukwerk kon maken...
er konden soms wel 10 boeken op een dag van de pers komen, een hele vooruitgang in vergelijking met de eerdere boeken, die met de hand in schoonschrift werden geschreven, en soms meer dan twintigjaar in beslag namen om te voltooien,opeens kon men veel sneller ''informatie''delen...

maar de wonderen van techniek hielden niet op, de boekpersen werden sneller en sneller...
informatie verspreide zich dus ook steeds sneller...
het duurde echter wel nog meer dan 500 jaar voordat in ongeveer 1990 een nieuwe veel sneller medium voor de ''gewone''mens kwam om ''informatie'' met de wereld te delen,
namelijk de ''wereldwijde web '',of zo als wij hem ook wel kennen,internet...
en tegenwoordig zijn we allemaal digitaal verbonden met elkaar,
maar toch zitten we meestal eenzaam achter ons eigen scherm...

ooit werd ons belooft dat we ''koningen en koninginnen''werden,
van die digitale wereld, via ''social media'',
in werkelijkheid werden we slaven van doelloos statussen en informatie bekijken,
controleren in hoop dat we niet iets interessants missen...

we leven nu in een wereld waar alles vervangbaar lijkt ,
een harde wereld die geen echte hart lijkt te hebben,
geen oog meer voor liefde en schoonheid...

we leven in een wereld van logica,wetenschap.
waar geen plek meer lijkt te zijn voor ridders,draken,
de zin van onzin, frivoliteit...
een wereld waar trollen tussen ons leven, of juist in ons, en ons zonder veel moeite kunnen kwellen...
de wereld lijkt steeds kleiner en killer te worden...

we leven in een wereld waar steeds meer mensen ,net zo als ik,
hun draai,plek niet meer kunnen vinden,
omdat die te hard en te snel door draait...

we leven in een wereld waar steeds meer mensen ongelukkig zijn,worden...
want mensen denken tegenwoordig veel te vaak dat ''gelukkig zijn'' een einddoel is,
een bestemming...
''ik wordt gelukkig als ik een huis, baan, liefde of iets dergelijks heb''

ze beseffen zich vaak niet, of te laat dat ''gelukkig zijn'' juist een reis is, een richting,
maar nooit een eindstation,einddoel...
want je wilt toch niet dat het ophoud,
een EIND aan je ''geluk'' komt,toch?

ik ben hellaas, zo als vele andere mensen tegenwoordig,
geboren met het gebrek om echt gelukkig te zijn,
het is echt onmogelijk voor mij, ik mis de stofjes in mijn hersens ervoor...
bipolaire stoornis noemden ze, of terwijl manisch depressief...

mijn periodes van ''manisch'',bijna Psychotisch zijn, worden hellaas altijd verstoord door heldere momenten in mijn geest,en juist in die heldere momenten voel ik me nutteloos, ongelukkig en eenzaam,
depressief dus...

na jaren lang therapie ben ik achtergekomen dat ik niet normaal wil zijn, ik wil juist gek zijn,
prettig gestoord om pressies te zijn...
ik wil in een constante geestelijke staat zijn, waar ik bijna geen negatieve gevoelens voel...

ik ben me daar bewust van geworden , waardoor mijn leven draagbaar is nu,
en ik streef niet meer na om gelukkig te zijn,
''van gelukkig zijn word ik niet gelukkig''
ik ben liever ''tevreden'''...
tevreden met alles...



faithfully yours
The TeaRat
07 jan 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van tea4u
tea4u, man, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende