Ik denk, dus ik ben

Zomaar, denk ik als ik alleen ben. Ineens, buiten mijn bewustzijn om.

Lol.. kan dat?

Denken over alles. Denken over het denken zelf. Waarom denk ik? waarom denk ik op dit moment? waar denk ik over dan? Over dit owja.. lol..

Stemmetjes? zijn dat stemmetjes? Denken? zijn dat stemmetjes? Gek? ben je dan gek? ben ik gek? lol...

Tsja.. Ik weet wanneer ik niet alleen ben, ik ook niet echt nadenk. Dan ben ik impulsief bezig. En doe ik ook dingen impulsief. Alhoewel.. dat is niet waar ..

Alles wat ik doe, zit eerst een gedachte achter. Alles wat ik zeg, wordt op topspeed in me hoofd eerst afgespeeld voordat ik het daadwerkelijk zeg. lol... En volgens mij zit er ook nog een afweging in.

Lopen is zodanig routine geworden.. hoef ik niet bij na te denken. Traplopen daarentegen...
Soms als ik een trap oploop en ik denk hoe ik die trap oploop tree voor tree, dat ik dan in de war raak en me verstap! hoe krom is dat? Als ik er niet bij nadenk gaat het me beter af dan wanneer ik dat wel doe lol.. Als ik er niet bij nadenk kan ik twee treden tegelijk nemen, als ik ga nadenken waar ik me voet moet neerzetten? hoe hoog moet ik me voet dan neerzetten? hoe hoog is de tree? is mijn beeld wel correct? dan verstap ik me geheid.. lol
Ik kan het ook met de ogen dicht lol.. zonder er bij na te denken dat ik eerst me been moet optillen, dan me voet etceteraaaaaa etceteraaaaaaa etceteraaaaaaaaaa..

Ik laat me gaan, me lichaam neemt het over. Denken staat dan op een laagpitje. Net alsof alle focus naar m'n interne organen gaan. Goede doorbloeding, ademhaling, verwerken van beelden puur op vorm. Geen vragen, geen gefilosofeer. Het is, zoals het is.
Nemen zoals het is. Wanneer mijn lichaam in versnelde beweging is. Lijk ik net een beest. Instinct neemt het over. Een kat, een hond, een wolf, een tijger, een leeuw, een vogel, een vis?bwahahah.. een vis.. Actie - reactie.

Wanneer ik rustig zit, of rustig loop. Begin ik weer na te denken. Zomaar.. ineens. Denk ik na over, gebeurtenissen, over de mensen die ik ken.
En als ik begin met slapen. Dan denk ik nog meer! Visualiseren kan dan ook. Een hele voorstelling maken in mijn hoofd.
En als ik wakker wordt. lijkt het net als of ik eventjes was uitgeplugd.. Een zwart gat.

En vreemd genoeg, hoe miserabeler ik me voel, hoe meer ik verlang naar dat zwarte gat. Ik verlang niet naar gelukkigere tijden. Ik verlang naar dat stukje, wanneer ik niet ben.