Ik doe het met iemand... (schijnt interessant)
Sodeju mijn brave imago van zaterdag is in een klap drastisch naar de klote…
Zaterdag nog werd mij verteld door een jongen dat als hij later een dochter had hij er zo een als mij zou willen. “een lekker braaf lief meisje ben je”. Toen ik dit gisterochtend op school vertelde kreeg ik meteen een mandarijn naar mijn hoofd “whaaaah hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Had je strikjes in je haar en een bloemetjesjurkje zonder decolloté aan ofzo?” Ik probeer dus nog steeds uit te vinden of ik een van de twee als compliment moet aanschouwen, maar ik ben er tot dusverre niet achter…(vrees van geen van beide).
Ik werd dus uitgelachen om mijn onbedoelde wannabe brave-imago van zaterdag stapavond.
Nu stond ik op mijn werk redelijk neutraal met mijn imago/image/reputatie. De mannen in de keuken vroegen wel eens of ik nog was wezen stappen, en of ik nog gescoord had, maar uit mijn woorden konden ze vrij weinig opmaken. Tot zaterdag… *dreigend muziekje*.
Nietsvermoedend kom ik op mijn werk, komt de barman naar me toe. Oud wijf van hier tot Tokio, en die had de dag ervoor met een van de stamgasten zitten babbelen.
“wat hoor ik nou” (ik haat het als mensen zo naar je toe komen). “Doe jij het met die en die van dit en dat?” “sorry?” “ja gisteren zat J. in het café die wilde weten wie je was want je doet het met een collega van hem en je was er niet dus vandaag komt hij weer kijken wie je bent”.
“Oke, leuk joh, maarum mag ik zelf misschien ook weten met wie ik het doe?”
“Ja ja, o dat weet je echt wel. (loopt weg)”
Oke top. Hopen dat niet meer mensen hier lucht van hebben gekregen (barman kennende een klein kansje) en even bij die J. gaan vissen wie het dan wel niet is die deze mooie verhalen vertelt.
In de keuken: “hé nog gescoord gisteren? *knipoog*”. “euhhh nee V. ben niet zo van het ‘scoren’”.
V.: “geloof er helemaal niks van”. “nee serieus, zaterdag werd ik nog braaf genoemd”. T.: “hahaha geloof je het zelf met die scharrel van je”.
*FUUUUUUUUUUUUUUUCCCCCKKKKK* wat is dit. (wtf en omg zijn ook toepasselijk).
Beruchte J. ‘imageverkloter’ zit in het café, dus ik op hoge poten heen om te vragen wie deze verhalen zit te verspreiden. Zodra ik de deur open doe schreeuwt barman (de tokioroddelaar) “J. dit is er” met een groot gebaar.
Bedankt he “vriend” (het café is niet zo groot dus iedereen kan meegenieten) Ik loop naar J.
Om een nu al lang verhaal niet nog langer te maken: Een collega van J. heeft verteld dat ik zijn scharrel ben, en bij HT werk. Ik weet nu ook een naam, dus meneer gaat het nog zuur krijgen. het is een vriend van me (waarschijnlijk is het een grap van hem). Zuur zeg ik.
Heel zuur. Don’t mess with my image..
~Diono~
Diono, vrouw, 122 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende