Ik en mijn boek

Ik heb een speciale band met mijn boeken..
Ze zijn er altijd voor me als ik het nodig heb even weg te gaan naar een andere wereld,
ze spreken mij nooit tegen en wachten altijd geduldig af wanneer ik weer tijd heb voor ze.

Heerlijk op de bank, met een dik goed boek, kop thee erbij.. Liefst op een zondagmiddag middag terwijl het regent buiten,
en ik alleen thuis ben..
Niemand die me stoort, alleen maar Ik en mijn boek.

Alleen het nadeel is altijd, zodra ik het boek wegleg, ik weer terug ben in de realiteit..
En die is niet altijd even zonnig..

Maar anderszijds mag ik ook niet klagen,, ik heb een dak boven mijn hoofd en eigenlijk alles wat mijn hartje begeerd..
Maar toch.. Iedereen moet wat te klagen hebben.

En nu op dit moment klaag ik eigenlijk dat het weer zondagavond is,, en morgen de werkweek weer begint.
Het liefste zou ik nu gewoon even het stoplicht op rood willen zetten, en pas weer op groen als ik er klaar voor ben.
Maar dat gegeven hebben wij mensen nu eenmaal niet. Of we ons nu blij en gelukkig voelen, of verdrietig en ronduit klote,
het leven gaat gewoon door.

Tranen even inslikken, en gewoon lief lachen en niets laten merken aan de buitenwereld..
Daar ben ik eigenlijk ook wel goed in geworden.. Behalve voor de mensen die me te goed kennen.. Die prikken toch altijd overal doorheen..

A.s donderdag naar bedrijfsarts.. Ben benieuwd.. Vrijdag weer naar psycholoog..
Heb het nu bij de psycholoog voornamelijk over mijn schooltijd gehad en de vorige keer over de heftige uitvaart afgelopen donderdag.
Maar ik ben blij dat ik de stap heb durven nemen om hulp te zoeken.. Ik had er niet veel langer alleen mee moeten rondlopen.
Elke keer als ik bij de psycholoog ben geweest laat ik een stukje daar, en wordt de last op mijn schouder toch weer een beetje lichter..
Langzaamaan zal ik uiteindelijk het licht aan het einde van de tunnel wel weer zien,, maar voor het zover is zijn we weer een paar maanden verder..

Gelukkig heb ik wel een mooi vooruitzicht dit jaar,, In de eerste week van mei verhuizen mijn vriend en ik naar ons eerste eigen huis.. Wat kijk ik daar naar uit! Niemand die me zegt wat ik wel en niet moet doen,, of ik wel of niet in trainingsbroek kan rondlopen.. Een eigen stekkie voor mijn lief en mij,, Tel de dagen nu al bijna af..

Life is to short for being serious, so live your life as you want, and enjoy every second of it.