Pfoe...
Af en toe zou ik het gewoon uit willen schreeuwen,, of gewoon even lekker wegkruipen in bed en alleen maar huilen..
Maar dat laat ik mezelf niet toe, en denk met mij velen anderen. Waarom zou dat toch zijn? Denk dat we allemaal onszelf die rust nie gunne.
Maar nu heb ik gekozen voor mijzelf,, psycholoog ingeschakeld en heb er gelukkig nu al baad bij, na 3 behandelingen.
Bedrijfsarts ingeschakeld en kijken wat die voor mij kan doen op de werkvloer.
Maar op dit moment wil ik gewoon rust.. Rust in mn hoofd..
Had zelf ook niet gedacht dat het zo diep zou zitten,,
Altijd gepest geweest op school en heb er nu nog de gevolgen van. Onzekerheid.
Nooit een goede band gehad met mijn vader, en dat begint me nu ook parten te spelen.
En de druppel die de emmer deed overlopen, was het overlijden van de man van een kennis van mij.
25 jaar, hersentumor, dood.
Had niet gedacht dat het zo'n grote impact om mij zou hebben. Kerkdienst en ceremonie in het crematorium waren heftig maar mooi. Het was echt een waardig afscheid, en hoop voor hem dat hij nu rust heeft en niet meer hoeft te lijden.
Maar op zo'n moment gaat het er nog meer door mijn hoofd.. Wat als het nu mijn vriend was? Of mijn broer,, of mijn vader of moeder? Wat dan? Waar haal ik dan de kracht vandaan om toch verder te gaan met mijn leven?
En meeste wat door mijn hoofd schoot: Als er daadwerkelijk een God is, waarom gebeuren er dan dit soort dingen?
Het was voor mij ook een bevestiging,, Geniet van elke seconde die je leeft, geniet intens met heel je hart en ziel. Zorg dat je nergens meer spijt van hebt, en dat je degene om wie je veel geeft ook vaak ziet.
Nu wil ik niet zeggen dat je in je achterhoofd moet houden: Elk moment kan je laatste zijn. Dat is weer veel te negatief voor mijn doen. Maar wel dat je bewust bent van alles om je heen. Sparen voor later is goed, maar wat heb je eraan als je er zelf geen profijt van hebt? Gun jezelf mooie en leuke dingen. Zorg dat je leven voor jou waarde heeft en dat je dingen doet die je leuk vindt, met de mensen om wie je geeft. Geen beloftes maken die je niet waar kunt maken, en als je dat toch doet: zorg dat je die belofte ook na komt.
Al met al sta ik wel nuchter en positief in het leven. Maar ik weet wel dat ik nog meer mijn best ga doen om te Genieten van alle kleine dingen om mij heen, van de mensen om mij heen.
En hopelijk met de hulp van de psycholoog, bedrijfsarts en mijn schat van een vriend, kom ik er weer bovenop en kan ik 100% mijzelf weer zijn.
Maar dat laat ik mezelf niet toe, en denk met mij velen anderen. Waarom zou dat toch zijn? Denk dat we allemaal onszelf die rust nie gunne.
Maar nu heb ik gekozen voor mijzelf,, psycholoog ingeschakeld en heb er gelukkig nu al baad bij, na 3 behandelingen.
Bedrijfsarts ingeschakeld en kijken wat die voor mij kan doen op de werkvloer.
Maar op dit moment wil ik gewoon rust.. Rust in mn hoofd..
Had zelf ook niet gedacht dat het zo diep zou zitten,,
Altijd gepest geweest op school en heb er nu nog de gevolgen van. Onzekerheid.
Nooit een goede band gehad met mijn vader, en dat begint me nu ook parten te spelen.
En de druppel die de emmer deed overlopen, was het overlijden van de man van een kennis van mij.
25 jaar, hersentumor, dood.
Had niet gedacht dat het zo'n grote impact om mij zou hebben. Kerkdienst en ceremonie in het crematorium waren heftig maar mooi. Het was echt een waardig afscheid, en hoop voor hem dat hij nu rust heeft en niet meer hoeft te lijden.
Maar op zo'n moment gaat het er nog meer door mijn hoofd.. Wat als het nu mijn vriend was? Of mijn broer,, of mijn vader of moeder? Wat dan? Waar haal ik dan de kracht vandaan om toch verder te gaan met mijn leven?
En meeste wat door mijn hoofd schoot: Als er daadwerkelijk een God is, waarom gebeuren er dan dit soort dingen?
Het was voor mij ook een bevestiging,, Geniet van elke seconde die je leeft, geniet intens met heel je hart en ziel. Zorg dat je nergens meer spijt van hebt, en dat je degene om wie je veel geeft ook vaak ziet.
Nu wil ik niet zeggen dat je in je achterhoofd moet houden: Elk moment kan je laatste zijn. Dat is weer veel te negatief voor mijn doen. Maar wel dat je bewust bent van alles om je heen. Sparen voor later is goed, maar wat heb je eraan als je er zelf geen profijt van hebt? Gun jezelf mooie en leuke dingen. Zorg dat je leven voor jou waarde heeft en dat je dingen doet die je leuk vindt, met de mensen om wie je geeft. Geen beloftes maken die je niet waar kunt maken, en als je dat toch doet: zorg dat je die belofte ook na komt.
Al met al sta ik wel nuchter en positief in het leven. Maar ik weet wel dat ik nog meer mijn best ga doen om te Genieten van alle kleine dingen om mij heen, van de mensen om mij heen.
En hopelijk met de hulp van de psycholoog, bedrijfsarts en mijn schat van een vriend, kom ik er weer bovenop en kan ik 100% mijzelf weer zijn.
15 jan 2012
- meld ongepast verhaal
-
Dead-poet
zondag 15 januari 2012 19:14
Oke, wie uut afferden ben jij?
-
*.Angel.*
zondag 15 januari 2012 19:15
Go for it (:
-
xcelestee
zondag 15 januari 2012 19:17
RESPECT FOR YOU GIRL !
-
xREALLIFEx
zondag 15 januari 2012 19:28
Ik vind je enorm sterk. Ik heb je de afgelopen jaren zien groeien en ook al voelt het nu misschien niet zo voor jou; je bent een enorm sterk iemand. Je durft naar jezelf te kijken en aan jezelf te werken en alleen daaruit is al te zien dat je een enorm sterke meid bent.
Als je iemand nodig hebt, als is het om 4 uur in de ochtend, je mag altijd bellen hé. We moeten snel afspreken. -
that'slife
zondag 15 januari 2012 19:30
Dank je wel! Heb het er af en toe gewoon echt ff moeilijk mee... En dan wil ik het liefst wegkruipen in bed..
@xREALLIFEx: we spreken snel weer wat af!! En dank je dat je er voor me bent
(geld natuurlijk ook andersom!!!! )
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 feb 2012 Verstoppertje ( 2 )
- O 03 feb 2012 Dit ben ik.. ( 2 )
- O 30 jan 2012 Wil terug!!
- O 29 jan 2012 Thuis zijn...
- O 24 jan 2012 Diep.
- O 21 jan 2012 Veranderd
- O 20 jan 2012 Vader / vriend ??
- O 19 jan 2012 Bedrijfsarts..
- O 18 jan 2012 De Traan achter de Glimlach ( 2 )
- O 16 jan 2012 Moeilijk ( 2 )
- O 15 jan 2012 Ik en mijn boek
- O 15 jan 2012 Pfoe... ( 5 )