Dit ben ik..

Geboren op 8 oktober 1990,, maandagskindje. Meteen naar het ziekenhuis omdat mijn moeder te veel bloed had verloren. Maar na een aantal maanden kwamen mijn ouders er achter dat er iets niet helemaal goed met mij was. Ik bleek voedingsallergie en astma te hebben. Erg veel ziekenhuis in en ziekenhuis uit. Ondanks dat gelukkig een normale jeugd en weinig aan over gehouden. Heb een broer, die 3 jaar ouder is dan ik.
Tot ik in groep 3 kwam, was er niets aan de hand. Toen begon het pesten,, oorzaak: ik was anders. Ik mocht niet alles eten en had nogal een opvliegend karakter (nog steeds een beetje, en zit ook wel in de familie). Dus was het voor het klasgenootjes een uitdaging om mij boos en verdrietig te krijgen. 1 klasgenoot schopte me dagelijks bont en blauw,, maar was het lievelingetje van elke leraar. Ouders elke dag naar school om te praten dat er iets aan het gepest gedaan moest worden. Heeft weinig geholpen, tot ik in groep 8 zelf de moed bij elkaar geraapt had om een spreekbeurt te geven. Toen was het pesten op de basisschool afgelopen.
In deze periode begon de relatie tussen mij en vader steeds slechter te worden. Kreeg zelf de schuld van de pesterijen en hij was er nooit op momenten dat ik hem nodig had, of er werd mij verteld dat ik me niet moest aanstellen.
Toen kwam de middelbare school. Eerste paar maanden gingen goed, totdat ik veel onderzoeken kreeg voor mijn knieën (dit was in 2003, in 2009 kreeg ik pas een diagnose: patello femoraal pijnsyndroom). Ik was veel afwezig, en dat heb ik geweten. Een klasgenoot (die ik al kende sinds ik 3 was) zette de hele klas tegen me op.. In het begin van het tweede schooljaar naar maatschappelijk werk geweest en dit heeft toen wel geholpen. Laatste 2 schooljaren gingen goed en heb gelukkig mijn diploma behaald.
Mijn verdere schooltijd vervolgd in Venlo op de SPW.. Eerste jaar was erg zwaar,, voelde me er niet bij horen en we werden erg gewezen op ons eigen persoon. Wie je bent, waar je voor je staat, beroepshouding e.d. Gelukkig ging het daarna alleen maar beter en ging me steeds beter in me vel voelen. In die periode ook mijn huidige vriend leren kennen, waar ik bijna 3 jaar mee samen ben.
Diploma SPW behaald en nu 7 maanden werkzaam in een verzorgingstehuis als welzijnbegeleidster. Erg leuke baan, maar merk dat ik echt nog weinig werkervaring heb. Maar dat komt wel goed
Sinds begin december ben ik bij een psycholoog. Vanwege de pesterijen van vroeger die ik nooit verwerkt heb, relatie tussen mij en mijn vader, zorgen om mijn moeder, eetbuien en overgewicht (emotionele eter..) en schoonvader die ziek thuis ligt i.v.m. blaaskanker (is afgelopen november geopereerd en nu herstellende, krijgt over paar maanden eerste chemo)..
Op een gegeven moment werd het me gewoon te veel en wist ik dat ik het niet meer alleen aankon,, En eigenlijk ben ik best trots op mijzelf dat ik heb durven toegeven dat ik hulp nodig heb.

Dit ben ik dus.... Even in de knoop met mezelf en omgeving, maar op de goede weg