Ik heb het gehad.


Ik heb er geen zin meer in. Mijn dagelijks leven begint me nu echt de keel uit te hangen. Het schema van mijn dag is zo ongelofelijk voorspelbaar dat zelfs Char het niet fout kan hebben. Opstaan, school, werk, huiswerk, slapen. Opstaan, school, werk, huiswerk, slapen. Elke dag weer. Ik lig nu al een paar dagen ’s avonds in bed te denken: Wat kan ik doen om mijn leven een leuke, spannende, niet zo oersaaie wending te geven? Het antwoord: Ik heb geen flauw idee. Het liefst zou ik op reis gaan, lekker lang en lekker ver. Maar als ik dat nu zou doen, heb ik voor Jan met de korte achternaam mijn leven 2 jaar lang saai laten maken door school. Nog even door, en ik kan weg. Het liefst zou ik na het in ontvangst nemen van mijn diploma op de motor stappen en wegrijden. Weg van hier, mijn saaie grijze bestaan. Het is zo voorspelbaar allemaal. Een lange, rechte weg. Ja oke, het dijkje waar ik over heen moet naar mijn werk is nogal bochterig, maar dat is ook geen sensatie te noemen. Thuis is het ook niets om over naar huis te schrijven, ten eerste omdat het onzin zou zijn een brief naar je eigen huis te sturen, ten tweede omdat het allemaal mijn neus uitkomt hier. Mijn moeder irriteert me eigenlijk bij alles wat ze doet en ook alles wat ze niet doet. Haar denken is ook zo rechtlijnig als de lijn van de dalende koersen. Alles moet altijd hetzelfde, variatie is dodelijk, kennelijk. Alles moet ook zo goedkoop mogelijk, stel je voor dat je een keer lekker leeft. Laatst ging ze nog helemaal uit haar plaat omdat we het fornuis niet naar buiten konden brengen. Het ding moest weg omdat er een nieuwe keuken zou komen (die staat er nu al), maar moest eerst losgekoppeld worden. Daarvoor hadden we een Baco nodig, maar die hadden we niet. Ze ging helemaal door het lint omdat nu de mensen die de keuken zouden installeren het zouden moeten doen. Dat zou haar weer handen vol met geld kosten. Ik kan er gewoon niet tegen. Als ik huiswerk probeer te maken, irriteer ik me aan elk geluidje dat ze maakt. Ik wordt er helemaal gek van. Ik weet niet wat het is. Ik snap het niet.
Maargoed, nog even 2 maandjes door en dan is het vakantie. Dan ga ik leuke dingen doen! Gewoon een paar dagen weg, met vrienden of alleen. Ach, ik ga weer verder met grijze muis spelen!

Cheers,

Joint.
04 mrt 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Joint
Joint, man, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende