Ik vergeet niet
Waterige dagen
van naar de lucht grijnzende bomen
hun vingers gestrekt
naar de grijze vlakte,
de roverdochter lacht mij toe in de kou
en kijkt mij spottend aan
- zij vergeet niet
niet de hemelblauwe beek
niet de eeuwenoude huizen
niet de poorten van de hemel
waarop wij dreunden
tot zij instortten,
verwoesters waren we
van alle oude vormen
donderwolken volgden ons
maar op gepaste afstand slechts
alles wat vast lag
sloegen wij uit de grond
en alles dat losliet
gaven wij grond om bloem te zijn
- en ik vergeet niet
niet haar zachte handen
of haar haren,
soms rood, dan wit, dan geel
en ik vergeet niet
haar zachte woorden
noch de harde afscheidskus
bij het warme noorderlicht.
17 jan 2011
- meld ongepast verhaal
-
Gewoon ik
dinsdag 18 januari 2011 00:13
Toch een reactie van mij,
omdat ik het mooi vind en ook mooi blijf vinden.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 20 aug 2022 Hoofdstuk 1 ( 1 )
- O 11 jul 2022 Ik mis niet jou ( 4 )
- O 15 apr 2022 Stap op
- O 30 mrt 2022 Het wordt weer een omfloerste zomer ( 1 )
- O 02 feb 2022 Weet je wat het is?
- O 02 feb 2022 Alleen in mijn gedichten kan ik wonen ( 2 )
- O 02 feb 2022 Grijze luchten ( 1 )
- O 26 jun 2019 Stervende rozen ( 5 )
- O 26 jun 2019 Zomerdromen ( 1 )
- O 07 okt 2017 Morgen beter
- O 17 mrt 2017 Zoals het is ( 3 )
- O 24 feb 2017 Eden
- O 24 feb 2017 Gehuil
- O 24 feb 2017 Brief
- O 21 feb 2017 Sneeuwland