Wat vragen aan de MD-kattenliefhebbers.
Het zit namelijk zo: wij hebben thuis altijd katten gehad, en eigenlijk sinds ik op mezelf woon, nu toch al zo'n 10 jaar, mis ik het gezelschap van een kat.
De redenen dat ik in die 10 jaar nooit zelf een kat heb aangeschaft zijn uiteenlopend. Eerste woonde ik langdurig in een studentenhuis, later in een (te) kleine studio, dus daar was het gewoon niet mogelijk. Nadat ik afgestudeerd ben, ben ik naar België verhuisd voor mijn PhD en daar woon - en werk - ik nu ruim 2 jaar later nog steeds. Mijn vrienden wonen in Nederland en ik heb een vrij drukke stressvolle baan, mede hierdoor is mijn leven hier vaak enigszins eenzaam. Ik werk 's avonds vaak laat door omdat ik geen reden heb om eerder naar huis te gaan en omdat ik er tegenop zie om thuis te komen in een leeg huis. Ik zou waarschijnlijk een stuk vroeger en vrolijker thuis komen als er een kat op me zou wachten.
Maar: ik ben me er heel erg van bewust dat bovenstaande zaken egoïstische argumenten zijn om een kat te nemen. De kat moet er zelf ook iets aan hebben. Ik kan een kat geen
perfect kattenleven bieden, helaas. Om de simpele reden dat hij niet naar buiten zal kunnen, want ik woon in een appartement. Ik vind binnenkatten, óók als ze niet beter weten, toch stiekem altijd een beetje zielig. Thuis hebben we onze katten altijd de mogelijkheid gegeven om naar buiten te gaan. Aan de andere kant zou je kunnen argumenteren dat de kat er hoe dan ook op vooruit gaat ten opzichte van het asiel. Ik heb een vrij ruim appartement (woonkamer, gangetje, keuken, badkamer, 2 slaapkamers, 2 balkons) en ik zou hem sowieso superhard verwennen.
Wél werk ik fulltime dus dat is ook wel weer een punt... de kat zal een aantal uren per dag alleen zitten. Ik weet dat dan vaak aangeraden wordt om twee katten te nemen, maar dat vind ik echt too much in een appartement en is ook te prijzig voor mij als alleenstaande, zeker als beide bijvoorbeeld medische problemen zouden krijgen.
Dan nog het probleem kattenopvang. Ik ben 2 à 3 keer per jaar een paar dagen (meestal 3 of 4) naar het buitenland voor mijn PhD-project of voor een congres. Dan moet ik dus opvang regelen. Zoals ik net al schreef wonen mijn vrienden in Nederland, die kan ik niet effe laten overkomen. Ik heb weinig contact met mijn buren dus daar wil/kan ik ook niet zomaar op rekenen. Ik durf wel bij ze aan te bellen om te vragen of ze mijn planten water willen geven, maar niet of ze kattendrollen willen scheppen, dat gaat me wat te ver.
Collega's hebben aangegeven dat ze wel eens op een kat zouden willen passen, maar daar vertrouw ik niet zo op, dat soort dingen zijn vaak makkelijker gezegd dan gedaan en uiteindelijk hou je niemand over.
Je hebt hier wel 'kattenoppassen' die je kunt boeken via internet, dit zijn vaak studenten die dit naast hun studie doen. Zoiets zou het meest ideaal voor mij zijn. Ze komen dan bij je thuis langs, één keer langs komen kost 7-9 euro. Dat is dus goed betaalbaar voor een paar dagen, één keer per dag. Mijn ex (die op iets meer een half uur rijden van hier woont) heeft ook gezegd wel back-up te willen zijn, zou er geen kattenoppas om handen zijn.
Het grootste issue wat betreft opvang is die +/- 2 keer per jaar dat ik langer van huis ben dan enkele dagen. Dat is met kerstmis (ik ga dan vaak een week naar mijn ouders) en in de zomer als ik eventueel op vakantie ga (nooit meer dan 2/3 weken). Ik zou de kat in die periodes naar mijn ouders kunnen brengen, maar die hebben zelf ook een kat en apart houden lijkt me lastig. Dit is dus wel een oplossing, maar ideaal is het niet. Een pension vind ik zielig, dat is meer echt in een noodgeval, en ik weet niet of je een kattenoppas drie weken achter elkaar dagelijks kunt laten langskomen.
Tot slot nog even dit: áls ik al zou besluiten tot de aanschaf van een kat, ben ik niet van plan om een kitten te nemen. Ik vind dat ik daar te weinig tijd voor heb. Het zou dus sowieso een volwassen asielkat zijn, liefst wel een schootkat als het mogelijk is, want ik ben van thuis uit wel gewend aan knuffelkatten.
Tsja... Ik schrijf dit verhaal eigenlijk omdat ik gewoon wel benieuwd ben hoe andere kattenliefhebbers die een kat hebben in een appartement deze dingen zien en doen. Zouden jullie in mijn situatie een kat aanraden of afraden? Ik hoor graag eerlijke meningen, want zelf twijfel ik héél erg. Mijn hart zegt natuurlijk: JA DOEN! Maar ik ben allesbehalve een impulsief iemand, overdenk alles altijd 10000x en in het geval van de aanschaf van een dier is dat volgens mij ook wel zo verstandig.
Hebben jullie ervaring met 'professionele' kattenoppas?
Hoe lang laten jullie je kat maximaal alleen, als je bijvoorbeeld een nachtje/weekendje weg wil?
En voor de mensen met binnenkatten: ervaren jullie het als lastig dat jullie katten niet buiten komen? Lijden ze erg daaronder?
Hoe zit het met kattenbakstank/haren in huis? (Ik weet van thuis uit dat katten erg verharen, maar ik weet niet hoeveel erger dit al dan niet wordt als de kat niet buiten komt en op een relatief klein oppervlak leeft.)
Ik hoor het graag als iemand hier iets over te zeggen heeft. ^^