Mannen.... zucht...

Vraag me af hoe mannen nou echt zijn??

Ze hadden het vandaag over trouwen.. nou ik denk dat ik dan uitgehuwelijkt moet worden, want ik denk niet dat de ware voor mij al gemaakt is.
Ken je die kartonnen poppetjes van vroeger nog? dat je ze kon aankleden met die omvouw blokjes..
Denk dat ik de ideale man maar moet gaan uitprinten ofzo..

Nee zonder gekheid.. ik ben echt ff helemaal klaar met de liefde, mannen en dat wat er allemaal bij hoort...
Voel me wel heel erg alleen en eenzaam... heb het onwijs koud en mis wel een sterke beer om me heen die zijn armen om me heen doet.. waarin ik ff kan schuilen.. maar die is er helaas niet..

Die getrouwde man.. is op vakantie voor een paar weken.. ik had hem voor de vakantie nog een mailtje gestuurd vroeg, omdat ik er zeker van wilde zijn dat hij hem kreeg en ik geen vage afwezigheidmailtje zou ontvangen en ik te laat zou zijn.
Ik ontving maar terug en het was al na 5 uur dat ik besloot voor mezelf dat ik moest beseffen dat meneer het niet belangrijk vond om nog te reageren op mijn mailtje..

Zaterdagochtend kreeg ik een mailtje..."uw mailtje is vertraagd" en naderhand een mailtje van jawel zijn afwezigheid tot begin oktober.. wat is dit bedacht ik me... alsof de duvel er mee speelt..
bedacht me wel gelijk dat hij dus niet kon antwoorden omdat hij niets had ontvangen..
Hij moest zaterdag voetballen... en ik bedacht me zal ik hem smssen om hem een leuke vakantie te wensen??? maar ik had hem beloofd om nooit te smssen naar hem.. voor het zelfde geld is hij zijn mobiel vergeten.. heel de dag in twijfel, maar toch maar niet gedaan!!!

Zou hij nog aan me gedacht hebben?? met het idee dat ik niets meer heb laten horen? of zou het hem eigenlijk niet eens zo interesseren? Hij vond het wel erg lief van de week dat ik hem zo steun in de dingen die hij doet..(weer naar school gaan enzo..) dat ik zo mijn interessen toon.

Ik probeer mijn zinnen te verzetten.. ik probeer niet meer aan hem te denken.. maar gaat verdomd moeilijk.. maar ja zijn keus.... en ik moet er mee leren leven!!! (maar hij blijft echt de grootste temptation voor mij)

Vraag me af hoelang mannen het vol kunnen houden om contact met je te hebben zonder dat ze datgeen krijgen wat ze eigenlijk allemaal willen..
Had pas contact met iemand via een hulpmiddel die ik kreeg en hij belde me ineens na een aantal weken op.. jeetje was wel even erg verbaasd, maar het was wel erg leuk natuurlijk.
Hij wilde afspreken, maar ik deed dat niet.. had het druk en had ook zoiets van wat vrienden erbij is erg leuk.... zou een week later met hem afspreken..

Smsje...

OP mijn horloge zie ik dat je geen slipje aan heb!!! pardon?? wat schrijft ie nou?
Oke ik kan best tegen een geintje.. maar ik ken hem net en ik had zoiets van als je maar niet denkt dat ik makkelijk te vangen ben... en makkelijk met iemand naar bed gaat.. want dat is dus totaal niet zo..

Ik stuurde alleen ; PARDON??

Hij: owh sorry dan loopt mijn horloge een week voor..

Om eerlijk te zijn is het leuk bedacht.. maar niet om te sturen naar iemand die je net kent.
en dan al helemaal niet de achterliggende gedachten dat ik die week later met hem zou afspreken. Zou hij echt denken dat hij gelijk mij in het bed zou krijgen ofzo?
Heb het een beetje afgehouden.. en wel gepraat en gesmst, maar ik hoor nu al bijna 1,5 week niets meer van hem. Oke klaar dan toch.. als hij dacht dat ik zo makkelijk was..
dan heeft hij het toch wel heel erg fout gehad. Jammer dat je je dan weer vergist hebt in een man..

Ik denk altijd vrienden te kunnen zijn met mannen die wat meer gevoelens voor je hebben... maar dat werkt dus ook niet..
Ik kon altijd wel goed bevriend blijven met jongens die niet meer voor me voelde als gewoon vriendschap.. en beste vriendin. Maar mannen kunnen dat blijkbaar niet gescheiden gehouden..
Zo ben ik al een paar vrienden kwijtgeraakt.. waar ik dacht echte vriendschap mee op te bouwen.

Ik kom hier nog wel op terug!!! in mijn volgende verhaal..

Maar iig moet mijn ware man nog geboren worden...