mijn vingers willen mailen, maar wil sterk zijn..

Moeilijk moeilijk.. na gister zijn laatste mail gehad te hebben heb ik niet meer terug geschreven..

Maar om eerlijk te zijn kijk ik wel steeds in mijn postvak in of hij me een berichtje heeft gestuurd..
Ken je dat?? telkens hopeloos kijken of hij de eerste stap weer zet..
zou hij hiermee begrijpen dat hij me pijn doet?? of doet het hem totaal niets..

Wat was er nou: een tijdje terug vroeg hij of ik als hij met zijn vrienden een weekendje weggaat ook langs kom met vriendinnen... afijn ik dacht dus misschien vind hij het leuk dat ik alleen ff een dagje kom.. om samen een strandwandeling te maken zodat we eens uitgebreid kunnen praten..
Maar hij stuurde me Kanjer, het is een mannen weekend en ik heb die jongens al een tijd niet gezien.. dus helaas is dat niet mogelijk... verward
Oke ik snap het al.. mooie verhalen en mooie beloftes.. maar als hij A zegt en ik B antwoord dat hij dan terug trekt dat werkt voor mij erg hartverscheurend toch?!

Probeer me sterk te houden om hem niet te mailen.. ookal is het maar met de vraag hoe zijn voetbalwedstrijd is geweest gisteravond...

Baal er van dat ik me weer helemaal op hem stort.. waarom heeft hij zo'n diepe impact op me??
Gevoel kan je niet dwingen... je gevoel dat is er of is er niet.. ookal zou ik liever zeggen dat ik sterk in mijn schoenen sta.. en dat ik mijn veters hard aantrek...( heb een veterlaars dus dat moet toch wel strak kunnen.. hi hi)knipoog

Ik lees zo al die verhalen terug die ik toen over hem heb geschreven.. had alles een beetje weggestopt..
wist wel dat ik helemaal gek op hem was.. maar die kleine dingetjes van hem die was ik vergeten..
NU weet ik weer waarom ik zo gek op hem was toen... en waarom dat nu weer helemaal terug komt..
Hij weet gewoon de juiste en de liefste dingen te zeggen..

Heb me vaak afgevraagd.. was hij echt gek op me.. Maar daar durf ik wel mijn handen voor in het vuur te steken, want dat was zeker wel zo..

Of hij nu nog van me houdt dat weet ik niet.. wil graag geloven dat het wel zo is..
maar als ik hem niet hoor.. en hij mij niet.. daar zal hij niet wakker van liggen. dat doe alleen ik..
en dat dan helemaal alleen in mijn bed.. starend naar het plafond en beseffen dat dit toch wel weer fucking verdriet doet.. huilen
Moet maandag voor een paar dagen weg.. en eigenlijk wil ik wachten dat hij vanuit zichzelf wat laat horen dat hij me mist.. of iig dat hij me sterkte wenst in het ziekenhuis..
maar wat bereik ik daar dan weer mee??? blozen

Wat moet ik doen, moet ik hem mailen of moet ik mijn best doen om af te wachten???

Allemaal een fijne dag..
24 aug 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van metoyou
metoyou, vrouw, 42 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende