lawaai-slaap

domper
maar hoe erg?
en hoe belangrijk vind ik het
in de zin van dat ik het nog wil
want ik merk steeds meer dat ik dingen zoals ze zijn ook prima vind
en er wel wat bij wil
maar leuke dingen niet meer wil opgeven
of dingen die lekker verlopen
ik heb het over slapen
ik slaap alleen
ik houd van Maart
ik zou veel meer met hem willen
en niet zozeer qua sex
want ik denk dat hij nog lang niet in staat is
om sex te geven (sex is niet echt het woord) die ik graag zou willen beleven
ik wil het op geestelijk niveau
en Maart is nog lang niet zover
niet in staat
maar ik zou wel de intimiteit willen
van een relatie
samen zijn
dus ook samen slapen
eergister zou hij voor het eerst bij me slapen
hier op vakantie
hij had de nodige drank op
en ik wist wel dat er niks zou gaan gebeuren
en dat was goed
juist goed denk ik
want het was nog geen tijd dat hij er achter kwam
wat ik echt voor hem voel
en ik weet niet of ik dat zou kunnen verbergen
in de intimiteit van een bed/slaapkamer
maar shit wat een lawaai komt er uit die man
meer als alleen snurken
en die ademhaling
ik had het al es eerder met meegemaakt
toen we samen in de schommel lagen
hij haalt dan adem
maar dat wordt steeds moeilijker
op ten duur stokt het
en ik weet, dat komt vanzelf weer
zo regelt de hypofyse het
en dat was ook zo
op ten duur hield hij weer heel diep adem
maar dit gebeurde vaak
en omdat ik nog nooit met hem had geslapen
en hij snurkte
en onrustig sliep
en op de verkeerde kant van het bed lag
en ik bang was dat hij uit bed zou vallen
(we lagen in een bed van 140 breed en we zijn allebei ook breed)
en ik wist dat er een vierkantig tafeltje aan zijn kant stond
ik zat echt te wachten totdat hij moest gaan plassen
want ik wist dat hij dat een paar keer doet per nacht
op ten duur moest hij ook plassen
en heb ik wat veranderd
zodat hij nu op mijn plek kon gaan liggen
hij moest lachen
dat ik hem midden in de nacht aankeek
en zei dat hij op mijn kant ging slapen
dit vind ik leuk zei hij
en keek me lachend aan
en toen hij terug kwam
ging hij op mijn plek liggen
en jaja, ik ben in slaap gevallen
ik heb echt zitten wachten totdat hij naar de wc moest
shit..... klopt wat Leo zegt
ik heb geduld
wat erg leuk was
dat hij toen hij terug kwam van de 1e keer van de wc
dat hij begon te kletsen
het was midden in de nacht!!!
we lagen met onze gezichten naar elkaar toe
ik raakte ook zijn onderarm aan
en we lagen er knus
niet echt intiem
maar knus
en hij wat kletsen
ik was wat verbaasd
ook omdat ik slapen wilde
nog niet had geslapen
en zelf ook aangeschoten op bed was gegaan
het was ook al tegen 5-en
maar dat was wel het leukste moment van het samen slapen

maar wat ik me afvraag
sommige dingen zijn niet belangerijk in een relatie
als je van iemand houdt
hoe iemand er uit ziet
of iemand knap is
of zulke dingen
en ik dacht dat snurken daar ook bij hoorde
maar ik ben nu 31 jaar
ben getrouwd geweest
heb een relatie gehad
en ik merk dat ik steeds meer alleen wil zijn
ik wil wel een relatie
maar trouwen nooit weer
samenwonen??? ik weet het niet...
ik wil met Maart maatje zijn
maar met hem samenwonen zie ik niet zitten
ik zou teveel van mezelf moeten laten
en daarmee bedoel ik vooral
dat ik soms echt mijn huis wil delen met vrienden
mijn vriendin die dan uren bij me is
en dat we dan uren kletsen
en ik me ook niet hoef te storen aan iemand die er dan ook is
Maart heeft die behoefte minder
veel minder
ik ben gastvrij
en merk ook dat dat mijn ding is
ik ben alleen
en gastvrij
en dat kan
blijft genoeg tijd over voor mijzelf
al moet ik dat wel bewaken
maar het werkt
en dat wil ik toch wel blijven
maar dit zou ook werken met Maart
het meeste in mij vermoed dat Maart gek op me is
meer voor mij voelt als dat hij zelf door heeft
maar hij wil ook niet samenwonen met mij
gewoon zijn eigen ruimte houden
hij heeft meer persoonlijke ruimte nodig als ik
en ik kan daar prima mee leven
en hij ook met de mijne denk ik
als hij in elk geval het rationele
en dus principe`s wil laten varen

maar wil ik regelmatig slapen met iemand die zo onrustig slaapt
zoveel lawaai maakt
ik vraag me dat echt af
ik ben gehecht aan een goeie nachtrust
dat het regelmatig es laat word vind ik prima
maar als ik op bed lig
om te slapen
wil ik dat ook
en ik kan er echt niet goed tegen dat ik gestoord word in mijn slaap
ik word daar echt chaggie van
en dat word ik niet snel
dus zou ik dat willen?
hoe groot is dit punt voor mij?
want shit, hij heeft echt een lawaai
komt ook door de drank
en tja hij is alcoholist
dus minder word dat ook niet
en dat zijn ademhaling
want ik weet uit de zorg
dat dat goed komt
en heel eng vind ik het niet
maar er komt ook nog bij
dat hij dan een soort ademhalen gaat
met zijn buik ofzo
het trekt heel laag
en hij hort dan onder in zijn buik
en dat geeft trilling
en ik ben zo gevoelig voor trilling
ik kan de trein voelen
niemand voelt dat ding
ik wel
en ik merkte gister ook
dat er iets was in bed wat trilde
ik dacht eerst dat hij trilde met zijn voet ofzo
dan doen sommige mensen
maar nee
het was zijn buik
maar goed
misschien zou ik daar aan kunnen wennen
zijn energie ben ik inmiddels ook al aardig aan gewend
en pik ik veel minder op
ach, we hebben nog maar 1 nachtje samen geslapen
en het duurt natuurlijk super lang dat we weer samen slapen
ik zou niet weten wanneer het weer zou kunnen gaan gebeuren
maar ondertussen denk ik er wel aan
want ik heb het ook benoemd
zijn ademhalen
want ik weet dat hij daardoor ook niet goed uitrust
hij krijgt zuurstof tekort
en zijn lichaam kan niet goed uitrusten
en hij keek me aan
en ik zag dat hij niet veel met de informatie deed
alleen zei hij; ohhh zal ik daarom altijd zo moe zijn
ja tuurlijk
ik vroeg hem
heb je dit al langer
ja altijd al

mijn vraag aan mijzelf:
wil ik met iemand een relatie beginnen die zo slaapt?
en dat ik dus vaker chaggie ben
of zou ik er mee kunnen leren omgaan?

dinsdag 8 juli 2008 Westerbork