'Leeg'
Ik loop in de stad… Gewoon een beetje naar kleren te kijken. Niet dat ik nieuwe kleren nodig heb. Niet dat ik echt goed kijk naar de kleren die er hangen. Eigenlijk loop ik gewoon. Dwaal ik rond, Mijn verstand op nul. Ik zie wel duizend mensen. Allemaal met hetzelfde gezicht. Haar gezicht. Haar gezicht dat iets mysterieus heeft. Iets gekwetst, alsof ze een duister geheim met zich meedraagt. Daar bij de Hema daar staat ze… Nee, daar zou ze moeten staan. Wachtend op mij. Maar ze staat er niet. Er staat niemand. Het is er kil, leeg. Ik loop verder. Loop naar een deur. Het is mijn deur. De deur die mijn huis afscheidt van de buitenwereld. Mijn plekje. Elke keer als ik binnenstap hoor ik mijn naam, niet dat iemand die roept. Ik denk het maar. Ik fantaseer het maar. Zij zou mijn naam roepen als ik binnen kwam. Zo zou het moeten zijn. Maar weer die kille stilte… Die leegte. Een leegte die mijn hart uiteen scheurt.
De telefoon gaat, zij is het niet aan de andere kant van de lijn. Ik ga weer naar de stad. Nu naar iemand toe. Iemand die mij net gebeld heeft. Iets drinken in de kroeg. Lol hebben… Genieten van de avond… Natuurlijk kom ik ook. Maar ik geniet niet, ik heb geen lol. Ik acteer. Iets wat je leert. Als je het maar lang genoeg doet. Acteren… Ik ben een professional als het op acteren aankomt. Niet voor in films, nee niet voor onbekenden. Nee voor de mensen die om mij geven. Mijn familie, mijn vrienden. Oscarwaardig. Want iedereen gelooft me. Ja ik heb lol, ja ik geniet. Kijk dan ik lach! Kijk hoe mijn mond beweegt, langzaam de vorm van een lach aanneemt. Ja, ik heb lol. Weer naar huis, naar bed. Een koud bed. Er ligt niemand in. Ik ga liggen. Er ligt niemand naast. Weer kil, weer leeg. Wekker. Wakker worden is onmogelijk als je niet slaapt. Ik slaap niet, ik droom. Over haar. ’s Nachts is zij bij me. Ik stap uit bed, gelijk onder de douche. Niet kil maar warm, zo warm mogelijk. Heet. Het water moet heet zijn me in brand zetten. Alsof ik uit die warmte mijn energie wil halen. Ik stap nog even moe en leeg onder de douche vandaan. Werk, weer naar werk. Routine is goed voor me, bij routine hoef je niet na te denken. Je doet het gewoon, uit jezelf. Ik blijf in een soort waas. Raar dat niemand doordringt. Apart… En zij? Zij is mijn geluk… Zij is gelukkig… Met haar geluk...
evangelina, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende