-Lege pen.

Ik sluit mijn armen om surrogaten,
knuffel alles met een vacht en hoop dat
die liefde ooit de bodem bereikt zodat er
een basis is om op te gaan bouwen.

Ik lees over gebroken harten,
beleef de woorden alsof ze in mijn handen
ontstaan zijn, maar mijn pennen zijn
nog nooit zo leeg geweest.

Zolang ik de laatste pagina niet lees verval
ik niet in weemoed, hoef ik geen afscheid te
nemen van een wereld waar ik kort geen
deel van uitmaakte, maar wel leefde.

Met mijn smerige bril zie ik meer dan
zonder, maar wat zou ik ze graag afdoen.
Op mijn glazen staan de woorden die ik
zie wanneer het boek dicht gaat.

Ik ben eenzaam en dat blijft zo.

-Achterstand.

24 jul 2019 - meld ongepast verhaal

*smile*, vrouw, 34 jaar

BED (opgeheven op 05-01-2023) woensdag 24 juli 2019 22:45
Ik lees over gebroken harten,
beleef de woorden alsof ze in mijn handen
ontstaan zijn, maar mijn pennen zijn
nog nooit zo leeg geweest.

Jemig. Wat ontzettend mooi geschreven, en wat verdrietig ook. En zo herkenbaar.
Ikbenweg woensdag 24 juli 2019 22:49
WhyButterfly (opgeheven op 06-03-2021) donderdag 25 juli 2019 11:29
🤗

O 30 sep 2021 -Schone lei.
O 24 jan 2021 -Sirene. ( 1 )
O 22 jan 2021 -Rode Vlaggen. ( 2 )
O 24 jul 2019 -Lege pen. ( 3 )
O 24 feb 2019 -Giftige Harmonie.
O 29 nov 2018 -Wij zijn geen vrienden meer. ( 1 )
O 15 jun 2018 -Soms is groeien heel lelijk. ( 2 )
O 03 feb 2017 -Schrijf je nog?
O 28 jan 2017 -oh, de liefde. ( 2 )

vorige volgende