-Sirene.
Mijn bed, de eeuwige sirene.
Een magneet die me in haar
boezem drukt en weigert los
te laten. Mijn dekens niet
langer katoen, maar lagen
aarde waar ik mezelf onder
begroef. Het weegt niet
meer dan wat mijn schouders
gedragen hebben.
Opgeven is nu niet
meer dan het weigeren om
adem te halen. Zo dichtbij
en onmogelijk.
Heb ik al toestemming?
-Verbouwing.
*smile*, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende