Leven
Ik zie een reclame langskomen voor de PANN feesten, gevolgd door de slogan: voel je vrij.
Ik snap die slogan niet. Hoe kun je je vrij voelen op een dansfeest, waar je gebonden bent door duizenden ogen, duizenden blikken. Waar je ongemak, schaamte en angst duizendmaal uitvergroot wordt en tentoongesteld voor iedereen om te zien. Hoe doet een mens dat?
Ik benijd mensen die zich vrij kunnen voelen, want mij is het nog nooit gelukt. Waar ik ook ga voel ik mij gekneveld door schaamte, spijt, angst, lafheid en een totale onkunde tot leven. Oprecht leven. Doen.
Ik kan dat niet. Doen. Gewoon doen.
Ik kan niet dansen. Niet omdat ik de passen niet kan leren, maar omdat ik geen idee heb wat het idee van dansen is. Hoe doe je dat, op een dansvloer staan en dan gewoon doen? Ik kan er alleen maar staan en nadenken over de totale zinloosheid van ritmische beweging, wat is de bedoeling van met je lichaam staan zwaaien? Ik voel enkel schaamte en ongemak en heb geen idee hoe ik mij dien te gedragen.
Anderen zeggen dan dat ik moet opgaan in het moment. Maar niemand heeft mij ooit nog kunnen vertellen hoe dat dan werkt, opgaan in het moment. Hoe doe je dat? Hoe zet je de stemmen uit die constant in de gaten houden wat je doet, jezelf en alles om je heen beoordelen, analyseren en inschatten op risico's. De stemmen die consequent nadenken over wat het goede is om te zeggen of doen, wat een houding is die nonchalant genoeg is dat het er niet uitziet alsof je nagedacht hebt over hoe je staat te wachten op de bus, maar ook weer niet zo informeel dat het er gekunsteld uit ziet of onbeleefd. Hoe zet je in hemelsnaam die duizenden stemmen uit?
Ben ik dan zo onkundig in leven? Ik kan het leven duizendmaal beschrijven, maar ik wilde dat iemand mij kon vertellen hoe ik het kan ervaren.
Ik snap die slogan niet. Hoe kun je je vrij voelen op een dansfeest, waar je gebonden bent door duizenden ogen, duizenden blikken. Waar je ongemak, schaamte en angst duizendmaal uitvergroot wordt en tentoongesteld voor iedereen om te zien. Hoe doet een mens dat?
Ik benijd mensen die zich vrij kunnen voelen, want mij is het nog nooit gelukt. Waar ik ook ga voel ik mij gekneveld door schaamte, spijt, angst, lafheid en een totale onkunde tot leven. Oprecht leven. Doen.
Ik kan dat niet. Doen. Gewoon doen.
Ik kan niet dansen. Niet omdat ik de passen niet kan leren, maar omdat ik geen idee heb wat het idee van dansen is. Hoe doe je dat, op een dansvloer staan en dan gewoon doen? Ik kan er alleen maar staan en nadenken over de totale zinloosheid van ritmische beweging, wat is de bedoeling van met je lichaam staan zwaaien? Ik voel enkel schaamte en ongemak en heb geen idee hoe ik mij dien te gedragen.
Anderen zeggen dan dat ik moet opgaan in het moment. Maar niemand heeft mij ooit nog kunnen vertellen hoe dat dan werkt, opgaan in het moment. Hoe doe je dat? Hoe zet je de stemmen uit die constant in de gaten houden wat je doet, jezelf en alles om je heen beoordelen, analyseren en inschatten op risico's. De stemmen die consequent nadenken over wat het goede is om te zeggen of doen, wat een houding is die nonchalant genoeg is dat het er niet uitziet alsof je nagedacht hebt over hoe je staat te wachten op de bus, maar ook weer niet zo informeel dat het er gekunsteld uit ziet of onbeleefd. Hoe zet je in hemelsnaam die duizenden stemmen uit?
Ben ik dan zo onkundig in leven? Ik kan het leven duizendmaal beschrijven, maar ik wilde dat iemand mij kon vertellen hoe ik het kan ervaren.
21 feb 2017 - bewerkt op 21 feb 2017
- meld ongepast verhaal
-
LilAngel
dinsdag 21 februari 2017 15:28
Hmm... wat dat betreft is het zowel een vloek als een zegen om slim te zijn, om een goed nadenkend persoon te zijn.
De bekende uitspraak: 'niet denken maar doen' lijkt hier van toepassing te zijn. Makkelijker gezegd dan gedaan.
Mijn inziens betekend dit niet dat je geen gedachten mag hebben en dat die gedachten uit moeten staan voordat je "opgaat in het moment" en je je "vrij voelt". Dat laatste vind ik sowieso een wat vreemde uitspraak. Wat is vrijheid? Het idee of de gedachte dat je alles wat je wilt zomaar kunt en mag doen? Wat doe je dan met de normen en waarden, de sociale afspraken?
De eerste, opgaan in het moment, lijkt me makkelijker te bereiken. Feitelijk doe je het al, door op het moment dat je zo'n poster ziet daar geheel in op te gaan door er op zo'n manier door te gaan denken. Je kunt ook inderdaad "gewoon doen" en terwijl je dat doet je gedachten de vrije loop laten.
Misschien valt het dansen dan wel mee, veranderd de zin van het dansen van ritmische beweging naar plezier. Ritmische beweging is trouwens ook beweging - voor degenen die meer moeten bewegen een prettige bijkomstigheid. Lopen is dat trouwens ook, en fietsen, typen... Ritmische bewegingen. Praten ook. Niet te veel bij nadenken... gewoon doen.
Wat is het doel ervan? Bij lopen om ergens te komen, zoals bij fietsen. Bij dansen is het om energie uiting te geven, om flexibeler te worden, om jezelf letterlijk te laten zien aan de wereld, emotie te uiten.. met als kunst er geen ene **** om te geven wat de mensen om je heen ervan denken of vinden. -
Wolfe Tone
dinsdag 21 februari 2017 22:59
Oh maar als ik een poster zie ga ik daar niet volledig in op: ik ga nooit volledig ergens in op, ik blijf altijd bewust van alles wat er om mij heen gebeurt en luister-, kijk- en denk overal over mee.
Wat betreft dansen: emotie uiten via beweging snap ik niet echt. Hoe werkt zoiets? Ik kan alleen iets met emoties die ik in woorden kan vangen en analyseren, dan pas kan ik er uiting aan geven. Gestructureerd.
En ik kan prima mensen om mij heen negeren en sociale regels verbreken, maar ik blijf wel altijd bewust van hun oordeel en dat van mijzelf, of ik dat nu bewust probeer te negeren of niet: er niet om geven kan ik niet. -
Bashful
woensdag 22 februari 2017 10:44
Herkenbaar en - zoals altijd - prachtig geschreven. Ik hoop dat je weer vaker wat van je laat horen (lezen) op mD, je inspireert me.
-
*blue-sky*
woensdag 22 februari 2017 12:01
Dit is zeer herkenbaar en ik voel me ook altijd zo superongemakkelijk op de dansvloer of op feestjes om de gedachtes en redenen die jij noemt..En dan benijdt ik de mensen die lekker los kunnen gaan ook. Kwestie van durven, maar mogelijk ook vertrouwen in jezelf en het allemaal niet zo serieus nemen? Helaas nog goede tips of oplossingen. Ik probeer altijd maar te bedenken dat het eigenlijk allemaal geen drol uitmaakt. En je ook niet altijd alles maar leuk hoeft te vinden of te kunnen. En dat mensen waarschijnlijk helemaal niet zo geinteresseerd staan te kijken hoe onhandig ik me voel, als ze uberhaupt al kijken en daar iets over denken.
-
Pantoffel
woensdag 22 februari 2017 12:25
Ik mag mezelf 'danseres' noemen, maar dat betekent niet dat ik je niet begrijp. Ik heb het als tiener nooit leuk gevonden om gedwongen naar schoolfeesten te moeten of andere evenementen waar "lekker gedanst" wordt. Dat compleet ongegeneerd losgaan heb ik nooit gesnapt. Maar ik hoor ook van velen dat ze dat alleen kunnen met (veel) alcohol op.
Ik heb meerdere malen nagedacht over het nut van dansen. Waar ik tot nu toe op ben gekomen:
1) Ontspanning/stress verminderen (even je gedachten op nul, je meditatief laten meeslepen door de muziek)
2) Verleiden/aandacht van potentiële partners trekken (op van die dansfeesten)
En voor mijzelf geldt vooral nr 3) het is een alternatief voor sporten, zo krijg ik toch mijn broodnodige portie beweging.
Wat ik me dan wel afvraag is dit: dans je ook nooit als je alleen bent en muziek op hebt staan? Al is het maar met je voet tikken op de maat of een beetje meewiegen. Dat is de light-versie van dansen, denk ik. Heb je dan ook die stemmen die je zo bewust maken van alles wat je doet? -
Wolfe Tone
vrijdag 24 februari 2017 00:04
Ik dans nooit als ik alleen ben, ook dan snap ik niet wat en hoe.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 feb 2017 Leven ( 6 )
- O 16 feb 2017 Heel even slechts ( 7 )
- O 09 sep 2015 Ik neem afscheid ( 10 )
- O 07 sep 2015 Koffers
- O 07 sep 2015 Tijd
- O 06 sep 2015 Het verlangen
- O 06 sep 2015 Religie ( 4 )
- O 03 sep 2015 Echt
- O 31 aug 2015 Vrij ( 1 )
- O 31 aug 2015 Spinnen ( 1 )
- O 19 aug 2015 Raar meisje
- O 30 jun 2015 Nacht ( 1 )
- O 30 jun 2015 Onderbreking
- O 21 jun 2015 Aan hen die huiswaarts keren: een saluut! ( 1 )
- O 29 mei 2015 Zonder