luchten

Het doel van gisteren was duizend woorden schrijven, dat is gelukt. Het waren ook nog eens duizend waardevolle woorden ook. Geen teenkrommende stukken, progressie en ontwikkeling. Een goede schrijfdag.

Mijn aandacht komt met vlagen. Soms zit je gewoon lekker in de flow, maar in de flow komen heb ik moeite mee. De tijden dat ik uren zat te schrijven zijn er al lang niet meer, net als dat ik geen uren kan lezen. Eigenlijk kan ik alleen langere tijd games spelen, en ook daar wordt ik tegenwoordig rusteloos van na een tijdje. Even staan, een kopje koffie, wat beweging en weer door. Al is het nu ook wel omdat ik een pakketje verwacht en ik mentaal bezig ben met ons balkon, waar ik het een en ander aan het verbouwen ga.

Ik ben niet heel handig, maar ook niet onhandig. Klussen is geen hobby van me, maar ik ben logisch genoeg om dingen voor elkaar te krijgen en slim genoeg google/youtube raad te plegen wanneer iets me niet lukt. In dit geval gaat het alleen om een bamboemat op te hangen (welke niet op de grond mag staan vanwege rotting) waar ik voor aan de slag ga. Maar dan moet de boel wel binnenkomen vandaag, en mijn lijf meewerken.

De muziek leidt ook af. Hoe het me kan helpen concentreren, kan het me ook afleiden om precies dat nummer te vinden die de sfeer goed neerzet. Of dat me vermaakt...

Er is zo veel vermaak om me af te leiden.

Buiten de discussie of dat een goed iets is of niet, vind ik het soms gewoon lekker om te schrijven. Al geeft het kennelijk geen voldoende voldoening om me er op te laten concentreren. Het doel was vandaag weer duizend zinnige woorden te halen, maar nu twijfel ik of dat een reële verwachting is. Een afweging tussen jezelf uitdagen, of lief zijn voor jezelf. Soms ligt de verwachting gewoon te hoog. Ik zou eigenlijk gewoon willen dat het makkelijk was. Ja, ik zou willen dat het simpeler was om dit verhaal uit mijn hoofd te krijgen.


Ja ja, bla bla, niets dat het waard is om te doen is makkelijk.


-VLH