M'n broer: derde zelfmoordpoging
Zondagavond kwam ik thuis. Letterlijk. We zijn verhuist en het is hier gezellig, warm, ruim...
Ik kwam thuis en begon direct mee te helpen met dozen te legen. 's Avonds kwamen er vrienden van mijn mama eens kijken naar het huis. We dronken iets. Tot mama op een bepaald moment zei tegen mij dat het niet zo goed ging met mijn broer.
Blijkbaar had hij donderdagavond teveel pillen genomen maar hebben ze dat in het psychiatrisch ziekenhuis waar hij ligt pas vrijdagmiddag gemerkt. Hij is weggevoerd geweest met de helikopter en het enige dat ze konden doen was de pillen laten uitwerken. Hij lag de hele nacht op intensieve en had een dag later een longontsteking doordat er een bepaalde stof in zijn longen was gekomen. (Ik heb de uitleg gekregen maar weet niet goed meer hoe het zat, de longontsteking was allesinds een gevolg van de overdosis).
Hij heeft geslapen tot zaterdagavond en toen is mama op bezoek geweest. Alle medicatie was uitgewerkt en mama zei dat hij zeer actief, helder en fit was. Zijn motoriek was ook normaal en het was eigenlijk 'leuk' voor mama om hem zo te zien. Door al die jaren aan de medicatie te zitten zijn we gewoon dat hij trager is (een bijwerking van de medicatie tegen zijn psychosen). Maar hij kan niet zonder die medicatie dus de dag nadien was hij weer suf en mama was een beetje 'teleurgesteld'.
Gisteren zijn we dan op bezoek geweest. Hij ligt ondertussen weer in het psychiatrisch ziekenhuis waar hij van kwam, maar op de gesloten afdeling. Hij mocht dan ook geen nieuwjaar bij de familie vieren.
Ondertussen hoorde ik van mama dat mijn nonkel (die dokter is) één van die dagen ook nog bij hem was geweest. Mijn broer was daar blij mee, hij heeft als dokter (maar sowieso ook wat als nonkel) een gesprek met hem gehad. Mijn nonkel zei gisteren dat het duidelijk was dat mijn broer een signaal wou geven dat hij het meent (hij wil dood, hij wil euthanasie). Het was niet de bedoeling om op dat moment 'te gaan'. Hij wou een waarschuwing sturen; dat hij ermee verder wil gaan, dat hij het écht niet meer ziet zitten.
Mijn nonkel bevestigde dat hij gigantisch veel pillen had genomen.
Zoals ik al jaren zeg, zal het ooit er toch eens van komen dat we hem vinden..
Ik kwam thuis en begon direct mee te helpen met dozen te legen. 's Avonds kwamen er vrienden van mijn mama eens kijken naar het huis. We dronken iets. Tot mama op een bepaald moment zei tegen mij dat het niet zo goed ging met mijn broer.
Blijkbaar had hij donderdagavond teveel pillen genomen maar hebben ze dat in het psychiatrisch ziekenhuis waar hij ligt pas vrijdagmiddag gemerkt. Hij is weggevoerd geweest met de helikopter en het enige dat ze konden doen was de pillen laten uitwerken. Hij lag de hele nacht op intensieve en had een dag later een longontsteking doordat er een bepaalde stof in zijn longen was gekomen. (Ik heb de uitleg gekregen maar weet niet goed meer hoe het zat, de longontsteking was allesinds een gevolg van de overdosis).
Hij heeft geslapen tot zaterdagavond en toen is mama op bezoek geweest. Alle medicatie was uitgewerkt en mama zei dat hij zeer actief, helder en fit was. Zijn motoriek was ook normaal en het was eigenlijk 'leuk' voor mama om hem zo te zien. Door al die jaren aan de medicatie te zitten zijn we gewoon dat hij trager is (een bijwerking van de medicatie tegen zijn psychosen). Maar hij kan niet zonder die medicatie dus de dag nadien was hij weer suf en mama was een beetje 'teleurgesteld'.
Gisteren zijn we dan op bezoek geweest. Hij ligt ondertussen weer in het psychiatrisch ziekenhuis waar hij van kwam, maar op de gesloten afdeling. Hij mocht dan ook geen nieuwjaar bij de familie vieren.
Ondertussen hoorde ik van mama dat mijn nonkel (die dokter is) één van die dagen ook nog bij hem was geweest. Mijn broer was daar blij mee, hij heeft als dokter (maar sowieso ook wat als nonkel) een gesprek met hem gehad. Mijn nonkel zei gisteren dat het duidelijk was dat mijn broer een signaal wou geven dat hij het meent (hij wil dood, hij wil euthanasie). Het was niet de bedoeling om op dat moment 'te gaan'. Hij wou een waarschuwing sturen; dat hij ermee verder wil gaan, dat hij het écht niet meer ziet zitten.
Mijn nonkel bevestigde dat hij gigantisch veel pillen had genomen.
Zoals ik al jaren zeg, zal het ooit er toch eens van komen dat we hem vinden..
02 jan 2013
- meld ongepast verhaal
-
xxxjustme
woensdag 02 januari 2013 12:49
Wat naar voor je! Sterkte, en ik hoop het allerbeste voor je!
-
PartOfMe (opgeheven op 3-2-2013)
woensdag 02 januari 2013 12:54
-
Amber1
woensdag 02 januari 2013 14:20
Sterkte...
-
chris10v
woensdag 02 januari 2013 14:39
Sterkte ermee ! Weet hoe moeilijk het is daar mee om te gaan.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 nov 2013 Bye MD..met spijt in het hart + Australië ( 3 )
- O 14 aug 2013 Ik ga naar Australië ( 2 )
- O 15 jun 2013 Emotionele leeftijd broer is 3 ( 2 )
- O 09 jun 2013 Vaderdag ( 1 )
- O 09 jun 2013 Euthanasieaanvraag broer: tweede gesprek
- O 08 apr 2013 Halfzus weggelopen ( 1 )
- O 01 apr 2013 Nieuwe psychose broer en gecolloceerd ( 5 )
- O 25 mrt 2013 Euthanasieaanvraag broer: eerste gesprek ( 3 )
- O 11 mrt 2013 Euthanasieaanvraag broer ( 6 )
- O 27 feb 2013 De gestoorde procedure
- O 19 feb 2013 Inbraak
- O 02 jan 2013 M'n broer: derde zelfmoordpoging ( 4 )
- O 01 dec 2012 M'n broer: euthanasie ( 5 )
- O 29 nov 2012 Mijn broer: collocatie loopt af ( 5 )
- O 19 jul 2012 Mijn broer: zelfmoordgedachten ( 9 )