Mijn favoriete woord

Sommige mensen leven voort in hun uitspraken. Natuurlijk vele bekende schrijvers, acteurs, politici en sporters, maar vaak ook de normale mensen om ons heen. Een ervan is de inmiddels overleden vader van een vriend. Zijn bijnaam luidde ‘De Filosoof.’ Altijd had hij rake opmerkingen, intelligente meningen en aparte visies. Hij koos zijn woorden immer zorgvuldig en alles wat hij zei sloeg dan ook hout. Iets waar beroepsouwehoerders als ik van zouden kunnen leren.
De Filosoof leerde mij mijn favoriete woord. De betekenis was mij meteen duidelijk en het was het woord waar ik al jaren naar zocht.

Defectcharme.

Terwijl ik dit schrijf voer ik het woord toch maar even in Google in. Er zal een officiële betekenis zijn. ‘Karakter’ komt overeen, maar dekt de lading niet helemaal. “defectcharme”. Enter. En? Nul resultaten! Niets! Het woord komt niet voor op Google. Dan moet deze blog maar de eerste keer zijn dat het woord op internet verschijnt. Dit woord verdient bestaansrecht!
Heeft De Filosoof het dan zelf bedacht of komt het woord gewoon alleen in vakliteratuur voor? We zullen het misschien nooit weten.

Defectcharme. Wat is het? Iets is extra mooi als er een ‘defect’ aan zit. Mannen houden van licht loensende vrouwen, zoals Miss Universe Angela Visser. Cindy Crawford zou nooit beroemd zijn geweest zonder haar bekende pukkel. Een litteken kan iemand karakter geven. De ietwat mank lopende presentatrice Lucille Werner wordt opeens meer menselijk en misschien zelfs een beetje aandoenlijk. De duurste Fender gitaren zijn modellen die met opzet beschadigd zijn om oud en gebruikt te lijken. De mooiste Amsterdamse grachtenpanden hellen eng schuin naar voren. Prins Claus was het meest populaire lid van ons koningshuis. De beste gitarist van Nederland, JB Meyers, slist een beetje. Dit alles maakt mensen minder perfect. Het maakt ze menselijk en dus aantrekkelijk. Een kras zorgt ervoor dat je niet zomaar een Fender hebt, maar dat het jóuw Fender is. Een naarvoren hellend grachtenpandje is tien keer karakteristieker dan de gemiddelde doorzonwoning in pakweg Heerhugowaard.

Ik val dus ook voor de charme van het defect. Mijn bassen zijn beschadigd en daarom zijn het mijn bassen. Elke kras heeft haar verhaal en historie. Die reparatie daar? Een vallend bekken van drummer Bart zorgde ervoor dat een bas Bukbuk in Heiloo verliet met een flinke snee. Vrouwen met brillen? Jáá!
Het mooiste automuseum staat in La Défense, Parijs. De auto’s zijn niet perfect en in showroomstaat gerestaureerd. De een heeft een kras, van de ander is de lak wat dof en de derde heeft hier en daar wat licht doorkomende roestplekjes. Daardoor veranderen ze van museumstukken in gebruiksvoorwerpen. Het zou de auto van je opa geweest kunnen zijn.

Ik kan met nog honderd voorbeelden komen, maar ik denk dat het duidelijk is.

Defectcharme.

Mooi woord.