Mijn handelen in zijn bijzijn
Steeds vaker betrap ik mezelf erop hoe naar ik het vind dat ik anders doe, denk en handel als mijn broer om mij heen is. Elke keer denk ik.. men... doe jezelf, wees jezelf en stoor je niet aan hem. Maar het gaat me beter af om dingen onbewust door te laten gaan zoals ik ze deed dan er moedwillig iets anders van te eisen. Zo deed ik twee weken geleden mijn best om met hem te eten. Met zijn tweeën, iets wat nooit voorkomt en zo wel dan zorg ik dat het niet doorgaat. Ik kon niet, ik was ziek en kon niet uit huis. En hij zou gewoon komen. Dus het ging zoals het ging en daar kon ik niets aan veranderen. Ik wilde dat een vriendinnetje kwam eten maar kon het niet uitspreken naar haar omdat het voor haar een belangrijke dag was en zij niet op de hoogte is van mijn vraag.
Maar goed.. onbewust dus handelen wat eigenlijk stiekem heel bewust gaat. Ik vraag me wel eens af hoeveel er anders is, wat ik daadwerkelijk anders dóe of dat ik denk dat ik anders doe. Ik zou het wel eens op willen schrijven en dat is waar ik nu mee begin.
- Zodra hij in huis is, kies ik mijn douchemoment erg nauwkeurig uit. Ben ik alleen met hem in huis, dan douche ik niet.
Normaal gesproken stap ik er onder wanneer ik wil en hoe lang ik wil, niemand zal me lastig vallen
- Zelfverzorging is minder waar ik mee bedoel dat ik mezelf insmeren oversla omdat ik zo snel mogelijk weer kleren aan wil hebben.
Dit is een punt waar ik zwak in ben en vaker zou moeten doen, maar ik sta ook in mijn eigen slaapkamer niet graag in enkel mijn ondergoed, gewoonweg om het feit dat hij vindt dat hij op ieder willekeurig moment binnen kan en mag komen.een slot op de deur is verboden hier in huis, evenals bij de badkamerdeur
- Kledingkeuze is saai en wijd
Ik moet mezelf er toe zetten om kleuren te kopen en aan te trekken. Om me heen is het duidelijk dat ik er mag wezen en dat ik best een leuke meid ben. Ik wil mezelf alleen niet altijd even leuk kleden. 1 omdat ik mezelf niet altijd zo leuk vind en 2 omdat ik niet wil dat hij mij er leuk uit vindt zien want dat laat hij dan ook zeker weten. In woorden en in aanrakingen.
- Mijn stemming is heel wat negatiever en teruggetrokken.
Ik ben een meisje van praten, gek doen en ik kan debiele buien hebben waarbij je me een beetje moet kennen om te weten dat ik niet echt gek ben, maar het even mijn uitlaatklep is. Deze zal ik niet snel (nooit) hebben met hem in mijn bijzijn. Ik loop op mijn tenen, op hete kolen.
- Ik ben een kreng naar hem toe, wie er ook om me heen is.
Deze is iets van de laatste tijd. Laatst schrok ik er zelf van omdat ik zó een kant van mij liet zien die ik zelf verafschuw en zelden laat zien; de bitch in mij. Dit ben ik niet, wil ik niet zijn en ik wil ook niet dat anderen me zo zullen zien/kennen, maar hij... hij haalt dat soms echt in me naar boven.
- Mijn letterlijke houding is klein en verstopt (het liefst onder de dekens).
Geen lange benen, geen maffe bewegingen op de muziek en ook in mijn bed lig ik alles behalve uitgespreid. Ik lig opgerold als een bolletje of met mijn armen om mijn lichaam geslagen terwijl ik op mijn buik lig.. 'je staat dus altijd in de verdedigingsmodus' zei laatst iemand tegen me...
Ik laat het hier even bij. Ik ga mijn pyjama aan trekken (hoewel ik het liefst zonder slaap momenteel omdat mijn bed gewoon érg warm is van zichzelf, maar meneer is in huis dus nee.. gewoon maar aan) en mezelf opvouwen om hopelijk een nachtmerrieloze nacht te mogen hebben.
Welterusten.
Maar goed.. onbewust dus handelen wat eigenlijk stiekem heel bewust gaat. Ik vraag me wel eens af hoeveel er anders is, wat ik daadwerkelijk anders dóe of dat ik denk dat ik anders doe. Ik zou het wel eens op willen schrijven en dat is waar ik nu mee begin.
- Zodra hij in huis is, kies ik mijn douchemoment erg nauwkeurig uit. Ben ik alleen met hem in huis, dan douche ik niet.
Normaal gesproken stap ik er onder wanneer ik wil en hoe lang ik wil, niemand zal me lastig vallen
- Zelfverzorging is minder waar ik mee bedoel dat ik mezelf insmeren oversla omdat ik zo snel mogelijk weer kleren aan wil hebben.
Dit is een punt waar ik zwak in ben en vaker zou moeten doen, maar ik sta ook in mijn eigen slaapkamer niet graag in enkel mijn ondergoed, gewoonweg om het feit dat hij vindt dat hij op ieder willekeurig moment binnen kan en mag komen.
- Kledingkeuze is saai en wijd
Ik moet mezelf er toe zetten om kleuren te kopen en aan te trekken. Om me heen is het duidelijk dat ik er mag wezen en dat ik best een leuke meid ben. Ik wil mezelf alleen niet altijd even leuk kleden. 1 omdat ik mezelf niet altijd zo leuk vind en 2 omdat ik niet wil dat hij mij er leuk uit vindt zien want dat laat hij dan ook zeker weten. In woorden en in aanrakingen.
- Mijn stemming is heel wat negatiever en teruggetrokken.
Ik ben een meisje van praten, gek doen en ik kan debiele buien hebben waarbij je me een beetje moet kennen om te weten dat ik niet echt gek ben, maar het even mijn uitlaatklep is. Deze zal ik niet snel (nooit) hebben met hem in mijn bijzijn. Ik loop op mijn tenen, op hete kolen.
- Ik ben een kreng naar hem toe, wie er ook om me heen is.
Deze is iets van de laatste tijd. Laatst schrok ik er zelf van omdat ik zó een kant van mij liet zien die ik zelf verafschuw en zelden laat zien; de bitch in mij. Dit ben ik niet, wil ik niet zijn en ik wil ook niet dat anderen me zo zullen zien/kennen, maar hij... hij haalt dat soms echt in me naar boven.
- Mijn letterlijke houding is klein en verstopt (het liefst onder de dekens).
Geen lange benen, geen maffe bewegingen op de muziek en ook in mijn bed lig ik alles behalve uitgespreid. Ik lig opgerold als een bolletje of met mijn armen om mijn lichaam geslagen terwijl ik op mijn buik lig.. 'je staat dus altijd in de verdedigingsmodus' zei laatst iemand tegen me...
Ik laat het hier even bij. Ik ga mijn pyjama aan trekken (hoewel ik het liefst zonder slaap momenteel omdat mijn bed gewoon érg warm is van zichzelf, maar meneer is in huis dus nee.. gewoon maar aan) en mezelf opvouwen om hopelijk een nachtmerrieloze nacht te mogen hebben.
Welterusten.
23 dec 2012
- meld ongepast verhaal
-
Luunaa (opgeheven op 23-1-2015)
zondag 23 december 2012 23:06
Sorry dat ik dit zeg, maar ik vind jouw ouders echt ONGELOFELIJK gevoelloos. 0,000000 inlevingsvermogen. Het lijkt wel alsof ze je broer het slachtoffer vinden.
Ik snap er niks van. -
kruidje
zondag 23 december 2012 23:33
Eens met Luunaa. Ik snap dat ook nog steeds niet. Een slot op je deur vind ik echt een hele redelijke eis. ZEKER in dit geval. Sowieso dat zoiets verboden is in jullie huis vind ik onbegrijpelijk. Rare ideeën hebben jouw ouders over dit soort dingen. Vind ik dan..
Ik zou zeggen ; niet vragen, maar zelf desnoods een haakje aan je deur bevestigen. Of iemand vragen die dat voor je wil doen.
En dat je van je afbijt? Niet erg, lekker doen.
Opkroppen is niet gezond. Dat heb je al te lang moeten doen.
En als je ouders dat niet begrijpen, dan zijn ze nog ongevoeliger dan ik al dacht.
-
Gewoon ik
maandag 24 december 2012 01:48
Haakje aan de deur doen, zelf, sowieso. Geen sloten op de deur, dafuq? Het is toch te gek voor woorden zeg. Je hebt gewoon recht op privacy. Ik begrijp er echt niets van.
-
Quinoa
dinsdag 25 december 2012 11:24
constant leven in terreur...
-
Ingrain (opgeheven op 13-9-2015)
maandag 07 januari 2013 02:49
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 mei 2013 Grensoverschrijdend.. ( 3 )
- O 03 apr 2013 Frustrerend herkenbaar
- O 17 mrt 2013 Morgen mag ik weer... ( 7 )
- O 10 mrt 2013 Mag ik mezelf (deels) ontkennen ( 3 )
- O 05 mrt 2013 De impact van mijn verleden ( 2 )
- O 05 mrt 2013 Het beste ervan maken
- O 04 mrt 2013 EMDR sessie ... 6 (?) ( 7 )
- O 06 feb 2013 Bij het wakker worden ( 3 )
- O 03 feb 2013 EMDR sessie 5 ( 1 )
- O 03 feb 2013 Mijn vervolg binnen de therapie ( 2 )
- O 29 jan 2013 Uit huis is weggedrukt ( 6 )
- O 29 jan 2013 Ziek gevoel ( 1 )
- O 27 jan 2013 Emoties tonen ( 2 )
- O 24 jan 2013 Tegenstrijdig ( 2 )
- O 22 jan 2013 Van kracht naar instorten. ( 6 )