Mijn woorden verhangen
Ik rouw om mijn gedachten
elke avond in de stad
omdat ik elk moment
dat ik beleefde
nooit meer beleven zal,
herinneren kent geen vrede
en ik heb
om mijzelf te bespotten
een collage gemaakt
van jouw lach
en een muur getimmerd
rond mijn toekomst,
en als ultieme grap
heb ik mijn woorden verhangen
aan onze liefdesboom
die zo bloeide
in de herfstdagen
van ons samenzijn
en die nu langzaam sterft
onder de bleke maan
terwijl ik nog
elke nacht rouw
om mijn gedachten
en haar in dronken stilte bezing.
09 okt 2010
- meld ongepast verhaal
-
Earthquake
zaterdag 09 oktober 2010 21:15
Ben er een beetje stil van, maar ik vind m heel mooi. Ik denk dit soort dingen, maar zou het nooit zo goed kunnen verwoorden als jij.
-
Earthquake
zaterdag 09 oktober 2010 21:17
*als jij dat doet.
-
Cnor
zaterdag 09 oktober 2010 21:19
Inderdaad ik ben er stil van. Dit beschrijft precies wat ik op dit moment voel...
-
kruidje
zaterdag 09 oktober 2010 23:14
Hij is weer mooi WT!
-
roodlokje
maandag 11 oktober 2010 19:49
mooie woorden, mooie beelden, mooi verhaal
-
Irene**
woensdag 13 oktober 2010 14:23
mooi...
-
Mirthe
donderdag 14 oktober 2010 00:04
Dit grijpt mij echt aan.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 20 aug 2022 Hoofdstuk 1 ( 1 )
- O 11 jul 2022 Ik mis niet jou ( 4 )
- O 15 apr 2022 Stap op
- O 30 mrt 2022 Het wordt weer een omfloerste zomer ( 1 )
- O 02 feb 2022 Weet je wat het is?
- O 02 feb 2022 Alleen in mijn gedichten kan ik wonen ( 2 )
- O 02 feb 2022 Grijze luchten ( 1 )
- O 26 jun 2019 Stervende rozen ( 5 )
- O 26 jun 2019 Zomerdromen ( 1 )
- O 07 okt 2017 Morgen beter
- O 17 mrt 2017 Zoals het is ( 3 )
- O 24 feb 2017 Eden
- O 24 feb 2017 Gehuil
- O 24 feb 2017 Brief
- O 21 feb 2017 Sneeuwland