Mijn zelfgeschreven tekst

Ik stel mij even voor,

Ik ben Menno, 18 jaar en woon in Rotterdam, kom uit jeugdzorg en ben nu in een studentenhuis aan het verblijven.

Het gaat de laatste tijd eventjes wat minder, een rap is een middel voor minder hinder.

Ik schrijf zo nu en dan teksten en wil ze gaan delen, het is niet dat ik zo denk, het schiet zo in mijn hoofd en schrijf achter elkaar door. Teksten schrijven werkt voor mij als een uitlaatklep om emoties te kunnen verwoorden.

Hierbij mijn rap:

Menno-B - verschillende wegen

Intro:

Ik moet dit kwijt,
Anders heb ik later enorm veel spijt.
Moeilijk is het om te verwoorden,
Ik ga nu eerlijk over mijzelf worden.

Refrein:

Ik kijk vooruuuit, maar ik zie niets,
Ik voel veeel, maar geen emotieees.
Wil alleen maar een leven met veel vrienduuh,
Daarbij ook baat naar een vaste liefduuh!

Vers 1:

Kijk mijn leven is nu stukken positiever,
Maar er is ding wat ik wil en niets liever.
Geld is wat mij het meeste boeit in dit leven,
Liefde en vertrouwen is mij maar weinig gegeven.
Eenzaamheid is waar ik bang voor ben,
Hou vast aan degene die ik nu nog ken.
Vaak gezegd maar het is nooit genoeg,
Mijn leven is een hel dat zegt dus genoeg.
Vaak blijven mensen aan mijn kop zitten zeiken,
Jij hebt het minder moeilijk dus je moet niet zeiken.
Zonder diploma's zul jij nooit wat bereiken,
en zonder dat geen normaal leven krijgen.
Ga mijn leven leven en je wilt de jouwe terug,
Weinige die mij niet zullen steken in mijn rug.
Leven is oneerlijk, leven is een bitch,
Ondertussen klopt het maar het boeit mij helemaal niks!
Want hoe moet ik om andere kunnen geven,
Als ik mijzelf niet eens wat rust kan geven.
Elke dag sta ik dus op met flink wat weerstand,
Mijn lichaam is niet tegen deze stress bestand!

Refrein:

Ik kijk vooruuuit, maar ik zie niets,
Ik voel veeel, maar geen emotieees.
Wil alleen maar een leven met veel vrienduuh,
Daarbij ook baat naar een vaste liefduuh!

Vers 2:

Elk stukje hoop dat ik heb word van mij afgenomen,
Waar kan ik ze waarmaken, behalve in mijn dromen?!
Vaak doe ik nog eens mee aan de loterij,
Want alleen daarzo van word ik enorm blij!
Kans hebben mijn dromen waar te kunnen maken,
Daarbij nog iets van mijn leven te kunnen maken!
Wil normaal leven en wil normaal denken,
Maar zoals het nu gaat kan ik niet eens helder denken!
Kan god mij misschien toch een wonder schenken,
Of moet ik op mijn knieën hiervoor gaan zitten smeken!
ICT met baangarantie is dan wel een uitkomst,
Alleen is het niet wat ik wil voor een toekomst!
Huisje, vrouwtje en misschien nog een beestje,
Als ik dat voor elkaar krijg maak ik een feestje.
Want mijn hoop is veranderd in duistere emoties,
Medeleven verdwenen want ben enorm psychotisch!
Wil aan andere denken maar het kan niet,
Daarmee krijg ik enkel alleen maar meer verdriet!
Tevreden zal ik nooit meer zijn in mijn leven,
Lang aan te denken om dit alles maar op te geven, geven!

Refrein:

Ik kijk vooruuuit, maar ik zie niets,
Ik voel veeel, maar geen emotieees.
Wil alleen maar een leven met veel vrienduuh,
Daarbij ook baat naar een vaste liefduuh! ( X2 )