Mooi weer en binnen zitten.
Gister had ik niet echt een fijne dag. De eerste dag mooi weer, warm en iedereen in een feeststemming. Ik daar in tegen heb de hele dag binnen gezeten, ik heb echt geprobeerd om niet somber te zijn. Maar elke zomer, de eerste dag dat het boven de 25 graden word moet ik gewoon weer even wennen. Het voelt bijna als een rouwproces. De confrontatie en het verdriet van mijn beschadigde lichaam, vriendinnen zeggen dat het wel meevalt. Het zit ook vooral in mijn hoofd de onzekerheid en de schaamte. Wanneer ik uit het raam kijk en de mensen in bootjes voorbij zie varen, lachend de mooie zomer aan het vieren zijn. Ik had eigenlijk een afspraak met een vriendin. Voel ik mij opgesloten in mijn eigen hoofd. Alsof de strijd verlies met mezelf. Maar ik ben soms gewoon even te moe om te vechten.
Ik weet dat het beter word. Dat er wel dagen zijn dat ik sterk ben, power heb en mij weinig aantrek van andere. Wanneer ik werk en mijn opleiding volg ben ik een bikkel, speel ik mooi weer en richt ik mij op het positieve. Maar soms heb ik zulke dagen als 'gister' nodig. Ik kies er bewust voor om even te schuilen, om bij het gevoel stil te staan. Niet alleen de zelfmedelijden maar ook gewoon de gedachtes, dat ik het zo niet verder wil (negatieve spiraal).
Vandaag was een betere dag
st-ar, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende