één keer en nooit meer!

Ik ga meteen tot de essentie komen. Ik ga nooit meer zat worden! Maar dan echt nooit meer. Dan heb ik het niet over wat tipsie zijn en lacherig en draaierig zijn. En natuurlijk zal ik af en toe nog wel eens iets drinken. Maar ik zal nooit, maar dan echt nooit meer zoveel drinken dat ik moet kruipen om niet om te vallen. En geloof me, zelfs dat weerhield me er niet van om te vallen.

Het was eigenlijk helemaal niet de bedoeling om te drinken gisterenavond. Het was de bedoeling om gewoon gezellig thuis te zitten met het lief, wat op de x-box te spelen en wat tv te kijken. Maar dan krijg je telefoon van je zus om te vragen of ze volgende week langst mocht komen omdat het dan carnaval is bij mij. Nog steeds geen reden natuurlijk om dan dezelfde dag af te spreken denk je? Wel als je mijn zus en ik kent. We bleven zoals gewoonlijk lekker lang praten aan de telefoon en besloten met: Hey, anders komen ik en het lief naar jouw om je gezelschap te houden.
Achja, een mens moet toch iets doen in het weekend. Na samen gekookt en gegeten te hebben besloten ik en m'n zus spelletjes te spelen. Het lief deed uiteraard niet mee want die kan 1: niet tegen zijn verlies, en 2: hij verliest redelijk vaak. Na een spelletje eureka (een soort quiz spel) besloten we om een drankspelletje te spelen. Het was heus niet de eerste keer dat ik een drankspelletje speelde. Elk jaar in Spanje gebeurt dit naar traditie samen met mijn ouders. Meestal eindigen die spelletjes dat je gewoon zwaar tipsie bent.
Vrij duidelijk dat ik het spelletje van m'n zus had onderschat. Na een half uur was ik al dronken. Niet tipsie... Maar aangezien het spel nog niet uit was, deden we gewoon verder. Nu ik er bij nadenk, het spel is nooit niet uitgespeeld geweest. Want nog eens 10 minuten later was ik echt te zat om nog bij te drinken.
Op dat moment ging het nog wel. Ok, misschien draaide ik wat, was mijn hoofd enorm zwaar en ging bijna alles in slowmotion, maar het ging! Het was allemaal grappig. Maar hoe langer ik geen alcohol meer dronk, hoe erger het werd. Ik kroop naar het toilet en zelfs dan viel ik nog om. Ik viel niet om van het toilet hoor, dat zou pas enorm smerig zijn geweest.
Ik moet wel zeggen dat ik enorm proper ben als ik zat ben. Ik heb namelijk overgeven in een emmer toen ik op het toilet zat. Toen ik klaar was heb ik de inhoud geprobeerd in het toilet te gooien. Spijtig genoeg was mijn coördinatie gevoel niet meer echt helemaal top. Dus dat er een deel naast het toilet belandde is niet mijn fout. Maar dan nog ben ik zo lief om het uit mijn eigen op te kuisen. En je weet pas dat je echt zat bent, als je je eigen overgeefsel grappig vindt.
Nadien heeft mijn zus en het lief mij naar boven geholpen en in bed gelegd. En dat was ongeveer een uurtje nadat we het spelletje zijn begonnen. Ik herinner mij gelukkig nog wel alles van die avond. Alleen het stukje vanaf het overgeven tot het in bed liggen is een beetje wazig, maar niet vergeten. Ook ben ik er ergens in geslaagd om een glas om ver te slaan. Dat is ook wat wazig. Maar een mens kan niet alles onthouden é. Dat kan je zelfs niet als je nuchter bent dus dat kan geen verwijt zijn.
De nacht was wat onrustig omdat m'n zus natuurlijk mee is komen slapen in het bed. Ik bedoel niet dat het allemaal haar schuld is maar ze heeft er toch deels voor gezorgd. Mijn zus wat namelijk tipsie en dat betekend dat ze nog meer praat dan dat ze normaal doet. Met gevolg dat zij rustig een uitleg begon te doen tegen mij. In het begin vond ik dat leuk, maar na een tijdje wilde ik gewoon slapen omdat mijn maag had besloten om tegen te werken. Die dacht: wa hebt gij nu godverdekke gedaan! Ik zal u eens leren zoveel alcohol te drinken.
En als je slaapt, voel je je maag niet. Maar dat was natuurlijk al te laat. Midden in de nacht werd ik dan ook plots wakker en had ik de zotste ideeën. Zo dacht ik namelijk ineens het gevoel te hebben beter te kunnen zingen. Dat dan maar ineens uitgeprobeerd maar dat bleek dan toch niet zo te zijn aan de reactie van mijn zus te merken. Ook bedacht ik wat ik met carnaval zal dragen en wist ik ineens wat ik vandaag zou klaarmaken om te eten. Je moet iets doen als je 's nachts zat wakker wordt. Gelukkig ben ik vanmorgen wakker geworden zonder kater. Wel erg moe, maar ik was opgewekt. Maar ik voelde me de hele dag toch niet 100%.

Eerlijk vond ik het wel grappig allemaal, maar doordat ik zo hard draaide, mij mottig voelde op het laatste en vandaag eigenlijk nooit echt 100% in orde was wil ik absoluut nooit meer zo zat worden. Mijn lichaam zou het niet meer aankunnen. Ik sta vol met blauwplekken van om te vallen tijdens het kruipen naar het toilet, de tafel, de slaapkamer, de zetel, ... Gewoon omdat ik dan zelfs niet meer mijn evenwicht kon bewaren.

Dus dat was één keer en nooit meer!