Niet-vrienden?!

Al inmiddels 8 dagen te laat, maar toch een gelukkig nieuwjaar dan maar. De eerste week van 2010 is al voorbij en ik heb alweer genoeg verhalen om een boek vol te schrijven. Ik wil jullie niet overvallen, dus ik zal het maar houden op het onderwerp dat me vanochtend te binnen schoot: niet-vriend(innen).
Wat een niet-vriend precies is, weet ik ook niet. Ik weet ook niet of hier een synoniem voor is, want het woord heb ik maar even in de vluchtigheid verzonnen. Het lijkt me wel het meest logisch.
En Lulu is mijn allerbeste niet-vriendin geworden, blijkt uit een reeks van gebeurtenissen in dit nieuwe jaar.

Een niet-vriend is een persoon (m/v) waarvan je het liefst het hoofd af wil rukken en aan de muur wil hangen om geesten af te schrikken. Het kan overigens ook als een dartbord dienen, maar dat maakt weer zo'n rotzooi. Zo'n persoon waartegen je eieren wil gooien (of tegen zijn/haar huis; been there, done that) of waarvan je roddels wilt verspreiden, zo duister dat Darth Vader niet meer hoeft te vragen of je naar 'the dark side' wil komen, je bent daar immers al. Nee, zo'n niet-vriend is niet goed voor je karma.
Maar in plaats van dat je al die plannen uitvoert (of een mildere versie daarvan), blijf je met die persoon om gaan. Misschien omdat je te verlegen bent, misschien omdat die persoon veel geld heeft en hij/zij je nog beloofd had op een paar nieuwe schoenen, misschien omdat je vrienden haar 'zo'n leuk wijfie' vinden. Ik heb geen idee welke reden bij mij van toepassing is. Die laatste in ieder geval niet, want zo'n beetje al mijn vrienden kotsen haar nu alweer uit (en ze heeft me jammer genoeg ook geen nieuw paar schoenen beloofd). En dat heeft ze in 2 weken tijd voor elkaar gekregen. Knap hoor.

Het begon eigenlijk allemaal op het nieuwjaarsfeestje van Harry, mijn beste vriend hier op aarde, waar Lulu en ik voor waren uitgenodigd. De hele dag waren we al druk in de weer met ons haar en kleding en beiden keken we erg uit naar the big party (die overigens niet zo big was, er waren in totaal maar 7 man, maar Harry is nogal stevig dus hij kan voor 2 tellen). Ik omdat ik zin had om flink te lopen schransen en zuipen, zij, bleek na afloop, om mijn andere best friend, Jordan eens flink op z'n bek te nemen. En dat heb ik geweten! Ik lag er namelijk naast en hun pogingen om 'zachtjes' te praten mislukten allemaal. Lulu moest Jordan wel een hoop aanwijzingen geven zeg, ik hoop dat ik nooit met hem hoef te zoenen. Maar niet alleen speeksel werd uitgewisselt, ook een hoop roddels. Roddels over mij. Dingen die ik gezegd zou hebben. Dingen die niet waar zijn. Dingen om mij zwart te maken. De volgende dag heb ik een goed gesprek gehad met Jordan (die haar maar een vies wijf vond en de vorige nacht gewoon ladderzat was) en gelukkig geloofde hij niets.

Een paar dagen geleden kreeg ik een berichtje van Mr. Ajax (die schijnt ook nog te leven?), een semi-cynische opmerking, zoals alleen hij ze kan geven. Wat bleek? Mevrouw heeft ook tegen hem dingen vertelt en hij was wél zo dom om ze meteen te geloven. Ik heb alles met veel bloed, zweet en tranen uitgepraat. Lulu wilde een date met Mr. Ajax (ook Mr. Ajax vond haar maar een vies wijf), terwijl ze mij juist zei dat ze nóóóóóit zou vallen op zo'n jongen als hem. Ook heeft zehem platgesmst met neuk-me-smsjes. Mr. Ajax voelde zich daar erg oncomfortabel bij.

Dus, ik verklaarde in stilte meteen de oorlog, als jaloerse 16-jarige dramaqueen. Hoewel ik nu niet meer met haar afspreek (ze heeft dan ook huisarrest doordat haar vader sigaretten en wiet in haar lelijke, Hello Kitty tasje gevonden heeft), doe ik nog wel normaal tegen haar. Ik kan niet zomaar de bitch uithangen, schijnbaar wil ik dat iedereen mij aardig vind en mijn beste vriend is. Toch kan ik een gemene, cynische opmerking niet laten zitten. Mijn vrienden zijn daar overigens blij om, ze vonden haar strontirritant.