Now He takes away your pain
Gisteren avond kwam mijn vriendje hierheen.
We hadden het heel gezellig, maar waren ook heel moe.
"Je vader is er!" wordt er geroepen aan de andere kant van de deur.
Geroepen met een beetje boze, vlugge stem van mijn moeder.
Er was iets aan de hand ging er tot me door.
Mijn moeder moest vlug naar mijn tante en oom toe want mijn tante ademde voort heel zwaar. Mijn papa ging ook mee.
Tegelijk met mijn vriendje zwaaide ik hun uit.
Mijn broer lag al op bed.
Alweer was ik helemaal alleen, als ik eigelijk graag iemand om me heen zou willen hebben. Mijn broer maak ik niet wakker, die moet er morgen vroeg uit.
"Wil je de telefoon naast je bed leggen, dat zou ik graag willen" zei mijn moeder. Ik knikte, maar tegelijkertijd wilde ik dat helemaal niet doen.
Door die telefoon langs mijn bed zou ik nooit kunnen slapen.
Om half 5 's ochtends was ik nog half wakker, half slapen en voelde dat mijn moeder de telefoon weg haalde uit mijn kamer.
"Zou ze dood zijn, of zou ze nog leven?"
Die gedachte ging door me heen, maar zonder er verder bij na te denken omdat ik voort te moe was, viel ik in slaap.
Om 11.00 uur maakte mijn moeder me wakker met het bericht dat ze was overleden. Ze ging er nu heen en papa ook. Rob was werken.
Weer was ik alleen thuis, terwijl ik iemand nodig had.
Papa kwam thuis, en at een hapje mee.
Ik zat nog altijd in mijn pyjama beneden.
Nadat hij had gegeten ging hij kijken of mama al naar huis wilde.
Nog altijd zijn ze niet terug.
Ik mis ze enorm, al heel dit jaar zijn ze weinig thuis geweest.
En dat snap ik ook wel. Maar toch.. Het is niet leuk.
Ik mis mijn tante..
Zul je wachten op ons?
We hadden het heel gezellig, maar waren ook heel moe.
"Je vader is er!" wordt er geroepen aan de andere kant van de deur.
Geroepen met een beetje boze, vlugge stem van mijn moeder.
Er was iets aan de hand ging er tot me door.
Mijn moeder moest vlug naar mijn tante en oom toe want mijn tante ademde voort heel zwaar. Mijn papa ging ook mee.
Tegelijk met mijn vriendje zwaaide ik hun uit.
Mijn broer lag al op bed.
Alweer was ik helemaal alleen, als ik eigelijk graag iemand om me heen zou willen hebben. Mijn broer maak ik niet wakker, die moet er morgen vroeg uit.
"Wil je de telefoon naast je bed leggen, dat zou ik graag willen" zei mijn moeder. Ik knikte, maar tegelijkertijd wilde ik dat helemaal niet doen.
Door die telefoon langs mijn bed zou ik nooit kunnen slapen.
Om half 5 's ochtends was ik nog half wakker, half slapen en voelde dat mijn moeder de telefoon weg haalde uit mijn kamer.
"Zou ze dood zijn, of zou ze nog leven?"
Die gedachte ging door me heen, maar zonder er verder bij na te denken omdat ik voort te moe was, viel ik in slaap.
Om 11.00 uur maakte mijn moeder me wakker met het bericht dat ze was overleden. Ze ging er nu heen en papa ook. Rob was werken.
Weer was ik alleen thuis, terwijl ik iemand nodig had.
Papa kwam thuis, en at een hapje mee.
Ik zat nog altijd in mijn pyjama beneden.
Nadat hij had gegeten ging hij kijken of mama al naar huis wilde.
Nog altijd zijn ze niet terug.
Ik mis ze enorm, al heel dit jaar zijn ze weinig thuis geweest.
En dat snap ik ook wel. Maar toch.. Het is niet leuk.
Ik mis mijn tante..
Zul je wachten op ons?
25 jul 2005
- meld ongepast verhaal
-
~angel~
maandag 25 juli 2005 15:18
gecondoleerd en heel veel sterkte
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 30 okt 2005 :( Not Again..
- O 30 okt 2005 School..
- O 27 aug 2005 Bezopen zoals gewoonlijk..
- O 26 jul 2005 Tell him the truth? ( 1 )
- O 25 jul 2005 Now He takes away your pain ( 1 )
- O 04 jul 2005 The Feeling;
- O 04 jul 2005 Een Wonder?.. =S ( 3 )
- O 03 jul 2005 It's Just The Way Of Life.. ( 2 )
- O 03 jul 2005 Het begint overnieuw..
- O 03 jul 2005 Geen Feest Voor Mij;
- O 03 jul 2005 And we started to fight!
- O 02 jul 2005 The harder I try, the more it backfires on me.. ( 3 )
- O 02 jul 2005 The beginning; It never ends..
- O 02 jul 2005 The beginning; It never ends.. ( 2 )
- O 30 jun 2005 Hlo0w.. =) ( 5 )