Onderweg

Vandaag ben ik onderweg. Niet dat mijn reis ergens heen leid, maar ik beweeg in ieder geval nog.
Als de hoopvol spartelende vis in je handen die het water nooit meer zal halen.
De trein rijdt, maar heeft geen bestemming.

Vandaag zag ik je gezicht voor het eerst niet meer voor mij, terwijl ik in gedachten je zachte fluisteringen nabootste voor de beslagen spiegel. Daar achter het water huis ik, dacht ik nog, en veegde mijzelf met een handbeweging uit.

De trein is volgepakt met mensen.
Allemaal zijn we onderweg, niemand kijkt naar buiten.
Stilstaan is een vorm van doodgaan, zegt iemand zachtjes.
En ik merk dat niemand van mijn medereizigers ziet dat de hemel blauw is, of dat een zachte wind door de boomkruinen speelt.

09 nov 2009 - bewerkt op 09 nov 2009 - meld ongepast verhaal

Wolfe Tone, man, 39 jaar

here (opgeheven op 25-5-2011) maandag 09 november 2009 16:24
We zijn altijd onderweg. Soms onder weg naar het onder weg aan het gaan, maar altijd op weg. Als je stil staat, ben je eigenlijk onder weg naar het moment waarop je dat niet meer doet.
Als de hemel daar blauw is, stuur je dan wat blauw naar hier? Ik ben niet zo in de stemming voor regen, vandaag. (:
Wolfe Tone maandag 09 november 2009 16:26
Zou het graag naar je sturen, maar ook hier is het dichtgetrokken sinds ik dit schreef vanochtend om half 9.. Zodra ik zon zie zend ik je hem in een pakketje met een knuffel en een kus.
Anne-Music maandag 09 november 2009 17:17
Mooi geschreven!
Ik hou van treinreizen, het geeft me het gevoel dat ik leef.

O 09 okt 2013 #9
O 09 okt 2013 #8
O 08 okt 2013 #7
O 04 okt 2013 #6 ( 2 )
O 04 okt 2013 #5
O 03 okt 2013 #4
O 03 okt 2013 #3
O 03 okt 2013 #2
O 03 okt 2013 #1
O 03 okt 2013 Verlorene ( 12 )
O 25 sep 2013 Filosofie, Japan en ik ( 8 )
O 11 sep 2013 Esther: slot ( 3 )
O 10 sep 2013 Esther: deel 4
O 09 sep 2013 Esther: deel 3
O 04 sep 2013 Esther: deel 2 ( 2 )

vorige volgende