onverwachte vakantie week

Ik heb deze week onverwachts vakantie gehad.

Maandag zat ik er een beetje door heen op mijn werk.
Ik heb het gewoon superdruk, echt vanaf begin december heb ik elke week wel een keiharde deadline- of zelfs drie, en dat is dan niet even een rapportje schrijven, maar fondsen binnenkrijgen, fondsen behouden omdat de regels zijn verranderd, development sessions houden, en vervolgens development plans maken voor alle 9 LNPs etc.
Ik heb vanaf begin Januari niet echt mijn email kunnen beantwoorden, alleen snel reageren, anders bleef het liggen- gewoon niet genoeg tijd in de week- en dat terwijl ik veel avonden ook thuis heb gewerkt.- ik heb 43 uur die ik terug kan nemen (gelukkig kan ik iig tijd terug nemen!), van extra werk dat ik in de afgelopen 2 maanden heb gedaan.
Mensen zitten ook niet altijd mee (zelfs al weet ik dat mijn collegas geen Nederlands kunnen, toch schrijf ik op zo'n dagboek liever geen details)

Toen ik dus op maandag op mijn werk kwam, was ik klaar voor 3 deadlines deze week, drie vergaderingen per dag, maar ook voor de grote beslissing of fondsen die ik heb aangevraagd (voor £348,000) om ons team te behouden na 31 Maart, waren goedgekeurd.
Ik moest nog even tot de lunch wachten tot mijn antwoord werd mij verteld... Toen ik net voor de lunch hoorde dat er gewoon nog geen beslissing was genomen, en dat de vergadering had besloten het op 19 maart te bespreken, toen barstse er iets in mij. Dat is gewoon 10 dagen voordat mensen potentieel hun baan verliezen- vind je het gek dat iedereen naar andere banen solliciteerd, en ik goede werknemers kwijt raak.
Ik was zo boos en zo OP. Ik heb mijn team nog op een profesionele manier verteld dat er nog geen beslissing is, maar 'dat het er echt naar uit ziet dat we de fondsen binnen krijgen, dus geen paniek', maar daarna heb ik mijn baas gevraagd even prive te kunnen praten en toen barste ik uit.
Over hoe belachelijk het is dat er nog geen beslissing is gemaakt, omdat het wel mensen betreft, en dat het allemaal stomme politieke spelletjes zijn (de beslissing over de fondsen worden uitegesteld omdat ze willen weten of de gemeente meer zal betalen als zij niks betalen) waar ik dus echt geen zin in had. Over dat ik 150% geef en daar toch geen waardering voor krijg, dus waar doe ik de moeite voor, en wat is de zin ervan als ik toch mijn baan potentieel kwijt raak over 4 weken, over dat ik de negatieiviteit van bepaalde mensen helemaal zat ben (ik probeer het altijd positief te zien, maar dat is na een tijdje ook op)etc etc.
Ik geloof dat het niet verbasingwekkend is dat mijn baas vond dat het een goed idee was dat ik de rest van de dag vrij nam. Ik had dinsdag zowiezo vrij gevraagd, dus dat was iig een dagje om bij te komen.

Ik ben naar huis gegaan en heb Ilse opgehaald van het KDV en we zjin lekker de eendjes gaan voeren in het park achter ons huis. 's avonds heb ik mjin baas ge-emailed en gevraagd of ik een vakantie week mocht opnemen al zou ik haar de volgende dag emailen met overname notities voor somige van mijn deadlines, en 1 dag van huis uit werken om zelf nog 1 van de deadlines te halen- want dat kon gewoon niet door een ander overgenomen worden. Dat was goed, schreef ze in een hele lieve email terug (waarin ze de nadruk legde over hoe veel mijn werk gewaardeeerd was enzo).
Dus opeens had ik een weekje vakantie. Niet echt op een leuke manier, maar ik ben toch blij dat ik die genomen heb, want ik ben erg tot rust gekomen.
Volgens mijn baas was mijn team erg 'supportive' toen ze vertelde dat ik vrij heb genomen om even tot rust te komen. Ik heb van 1 van de team ok een aardige email gekregen, over dat ze het mij niet kwalijk zouden nemen als ik de fondsen niet binnen kreeg omdat ze weten dat ik alles gedaan heb wat ik kon, dat ze snapte dat ik het me zo aantrok, omdat ik nou eenmaal altijd zo plchtsgetrouw was.

Maar goed, deze entry was dus over waarom ik deze vakantie week heb.
Zo krijgen jullie een leuker bericht met wat voor een leuke dingen Ilse en ik gedaan hebben en wat we nog gaan doen.

Groetjes Imke