onzekerheid

Gek word ik ervan. Onzekerheid. Is het eens niet over mijn gewicht, nee dan is het wel weer iets anders!

Op 1 juli kwam, na 1 week nieuwe school/nieuwe klas, een andere stagebegeleidster langs om te beoordelen. En mooi dat ik weer een onvoldoende kreeg!

Volgens haar en de eerdere begeleider zou ik beter de 3/4 jarige variant kunnen volgen omdat ik misschien gewoon meer tijd nodig heb voor de stage. Maar het is allemaal gewoon K#T gelopen!

Begin februari begon ik met mijn 2e stage. Het was een moeilijke school: een zgn. multiculturele 'zwarte' school. Niet om te discrimineren, nee, maar al mijn kleuters waren buitenlandse kinderen. En een groot deel van hen had te kampen met een taalachterstand! Ik vond het moeilijk, omdat het leeftijdsverschil dus al van 3 (bijna 4) tot 6 jaar liep. En dan met die differentiatie wat betreft taal ook nog eens. En veel van de kinderen van deze klas kregen thuis geen structuur mee (laat naar bed, ze krijgen nooit nee te horen, mogen alles, vooral de jongentjes), dus op de maandag (mijn stagedag) was het echt vechten om ze weer in de schoolstructuur te krijgen.

Niet alles liep dus op rolletjes, maar ik heb nooit van mijn mentor gehoord dat het zo slecht was dat het een onvoldoende zou zijn of iets dat in die richting wees. De 2e keer dat mijn stagebegeleidster langs kwam liep mijn les echter helemaal uit de hand. De kinderen luisterden niet meer aandachtig, deden maar wat en tot orde roepen lukte op welke manier dan ook niet meer waardoor ik mijn stem steeds meer ging verheffen maar het effect bleef uit. Misschien versterkte het juist het rumoer bij de kleuters wel. Toen ook de werkjes uitdelen een rommeltje werd was ik blij dat ik uit mijn lijden verlost werd en mee mocht met de stagebegeleidster hoewel ik wist dat die echt niet met veel positiefs zou komen.

Maar ik dacht dat mijn mentor wel achter me stond aangezien ze de dag ervoor waar mijn studiegenootje (die in een andere klas stage liep) bij stond zei dat ze het moeilijk vond om ons van de verkorte opleiding te beoordelen, dat ze vond dat we te weinig ervaring opdeden maar dat ze me zeker geen onvoldoende voor mijn stage zou geven! Dat heeft ze dus LETTERLIJK gezegd!

Twee dagen later aan het eind van de dag hoorde ik van mijn mentor dat ze telefonisch contact had gehad met de stagebegeleidster en dat die mij echt niet naar het volgende jaar zou laten gaan zo en dus nog een keer zou komen kijken. Tja, handig als je nog 1x te gaan hebt en het dan ineens GOED moet zijn! Vooral als je erg je best hebt gedaan, eigenlijk al die tijd met alle lessen zelf van internet plukken en dan aanpassen voor mijn klas en mijn doelen. Er is enorm veel tijd al in de voorbereiding gaan zitten: veel meer dan het aantal studiepunten dat ervoor staat...

Dan komt die stagebegeleidster dus een week later nog eens. En hemeltje lief. Wat gebeurd daar? Ik was 4 dagen ervoor met studiemaatje samen naar school gereden en zij had helemaal geen stem meer: alleen maar gepiep! En wat gebeurde er die maandag bij mij? Ik stond nog geen 30 minuten voor de klas en ineens: weg stem! Ik vond mezelf niet ziek dus ben maar doorgegaan maar het was zo zinloos. Als je normaal al moeite hebt met orde en deze kinderen bij de les zien te houden: denken ze dan echt dat het zonder stem WEL gaat lukken? Ik had zelf zo bijdehand moeten zijn en de eer aan mezelf moeten houden en ziek naar huis moeten gaan. Uiteindelijk kwam de stagebegeleidster in de middag, bleef zitten in de kring, bij het werk uitdelen, opruimen en daarna ook nog eens bij een spelles, terwijl ze normaal gesproken maar een half uur blijft kijken! Bizar natuurlijk, want zou de klas echt van mij zijn was ik NOOIT het gymlokaal ingegaan zonder stem, bovendien was het prachtig mooi weer buiten. Ik kon mezelf al niet verstaanbaar maken in de klas, laat staan in zo'n groot lokaal waar de kleuters een tikkie 'hyper' van worden!

Bij het nabespreken kwam pas echt goed naar voren dat ik goed genaaid werd. Ik moest consequent zijn bij 1 specifiek meisje, dus hield voet bij stuk en mijn gezag werd uiteindelijk ondermijnd door mijn mentor. Ze vond dat het meisje gelijk had en zei dat dus niet na de les persoonlijk tegen mij maar gewoon terwijl heel de klas het kon horen. En het kind kreeg dus haar zin. Dus ze hoefde niet te werken maar mocht een kaartje hangen om te gaan spelen. Ze wilde in de poppenhoek en er hingen wel al 2 kaartjes maar er was niemand te bekennen dus van mij mocht ze de kaarten weghalen (was vast nog blijven hangen van vanochtend) en haar kaart ophangen. De jochies die kwamen later aanlopen: die hadden op de gang hun vaders nagespeeld: die kwamen na het werk thuis om te eten. Geweldig fantasiespel toch?! En dan moest ik haar er weer uithalen omdat er maar 2 in de poppenhoek mogen?? No way: dus ik zei haar (met die zachte fluister pieptoon) dat het voor 1x mocht. Door mijn stagebegeleidster werd het me aangerekend dat ik de klasseregels niet kende! ONZIN!
Ook had ze niet gehoord dat ik de poppenhoek en de zandtafel eerder had laten opruimen. Nee, gek he als je zonder stem voor de klas staat dat zij het niet gehoord heeft? Ik moest het echt in een oor fluisteren om nog een beetje verstaanbaar te zijn. Ik had er gewoon geen zin meer in zo, want het had geen nut. Ik merkte dat het geen enkel effect had wat ik ook zei en het was zo waanzinnig vermoeiend om zonder stem mezelf duidelijk proberen te maken.

Ik kon er ook niet echt iets tegenin brengen bij het nabespreken, want ik kon mezelf amper meer verstaanbaar maken! Uiteindelijk vonden zij dat ik een onvoldoende zou krijgen en ik kon kiezen:
* stoppen met de studie
* herkansen in week 26 en 27
* 3/4 jarig traject gaan volgen ipv 2 jaar

Keuze lijkt me simpel. Ik heb hemel en aarde bewogen om vrij te krijgen van mijn werk deze 2 weken. En heb een andere school geregeld. Want als ik pas een anderhalve week voor ik klaar ben met de stage hoor dat het een onvoldoende gaat worden vind ik toch niet dat we zo eerlijk gecommuniceerd hebben en dat ik eerlijke feedback gekregen heb. En kan ik degene dan nog wel vertrouwen om die 2 weken bij te lopen? Nee is daarop mijn antwoord!

Dus ik heb binnen een paar dagen een nieuwe school geregeld. Totaal ander type/soort onderwijs (andere materialen, regels, etc.), nieuwe klas met 30 nwe gezichten, nieuwe juf en nieuwe collega's. Lijkt mij dat je daar wel ff aan moet wennen. Ik had gevraagd om de procedure, of de nieuwe stagebegeleidster 1 of 2 keer langs zou komen. Hierop heeft ze echter nooit antwoord gegeven. Alleen zei ze dat het uitkwam dat ze dinsdagochtend langs zou komen want dan moest ze al bij een andere stagiaire in de buurt zijn. Dus ze kwam langs na 1 week en pas de dag ervoor 1x kring geoefend (deze kinderen doen dat vrijwel nooit). Ik heb het formulier tot vandaag de dag niet gezien. Ze deed alles op haar laptop, dus we bespraken 15 minuten na, toen zou ze met mijn mentor daar in gesprek gaan en dat was het! Ze vond het onvoldoende wat ze gezien had. Het was niet pedagogisch verantwoord om 4 kinderen uit de kring te zetten (na 2 waarschuwingen). Want dit zorgt niet voor een veilig leerklimaat waarin kinderen nog iets leren. Ze zijn maar 5-6 jaar oud hoor! En waren ze wel echt betrokken of had je het misschien over een totaal andere boeg moeten gooien (ook al was dat niet het lesdoel voor de kinderen op dat moment en stond dat totaal niet op mijn lesvoorbereidingsformulier)?. Ik voel me na mijn vorige stage ook niet meer lekker voor de gehele groep. Voel me gewoon onzeker, alles is hiervoor zo snel zo negatief geworden. Terwijl er geen tekenen aan de wand waren: ik denk dat ik een behoorlijke deuk heb opgelopen. Weg restje zelfvertrouwen voor de gehele groep dan. Interpersoonlijk de kinderen stimuleren en motiveren loopt als een trein. Stagemap zag er goed uit. Dit hoorde ik van mijn mentor: dat mijn stagebegeleidster dat tegen haar gezegd heeft. En dat ik verder goed in het team lag: ja, ik ging meteen de eerste dag sleutels achter iemand aanrijden die vergeten waren voor de bovenbouw sportdag. En op de 2e dag ging ik mee spullen ophalen bij de spel-o-theek en meesjouwen naar binnen. Bij de 3e dag was het sportdag en moest alles klaargezet worden dus was ook ik een uur eerder aanwezig en natuurlijk viel deze dag af als lesdag en erna weer alles terug gesjouwd en gebracht. Donderdag stond er een klassenassistent voor de klas. Vrijdag weer gewoon en maandag nog gewoon en toen stond ze dus al voor mijn neus. Dinsdagochtend was de beslissing al genomen: onvoldoende terwijl er bepaald was dat ik 2 weken dus tot vrijdagmiddag stage zou verlengen als herkansing. Waarvoor heb ik dan niet gewoon 1 week vrijgenomen? Belachelijk!
Bovendien bleek al nadat alles geregeld was op die school dat mijn carpoolmaatje die ook een onvoldoende voor haar stage had dat er voor haar andere regels golden. Voor haar was het niet:
* stoppen met de studie
* herkansen in week 26 en 27
* 3/4 jarig traject gaan volgen ipv 2 jaar
nee, zij kreeg het aanbod om het volgend jaar voor oktober te herkansen! Iedereen is aan het einde van het jaar MOE, op, de kinderen zijn ook aan vakantie toe en dat is ook te merken. Bovendien is het gewoon oneerlijk als er wordt gemeten met 2 maten! Als ze mij op de pedagogische competentie een onvoldoende scoren dan scoort de pabo hier zeker ook een onvoldoende op. Iemand uit dezelfde groep voortrekken met dus een voor hem/haar afwijkende regel kan echt niet door de beugel in mijn optiek!
Bovendien zijn er opdrachten die ook verplicht waren en aangezien ik pas 1,5 week voor het einde van mijn oorspronkelijke stage hoorde dat het richting onvoldoende ging... daar ging mijn plan om in die 2 weken dat ik nu stage moest verlengen die verplichte opdrachten te maken! Terwijl die ander met die andere regeling dat dus wel DAN kon doen en gewoon normaal kon werken. Ik heb namelijk ook nog eens een half maandsalaris moeten inleveren! En zit nu een beetje de eindjes aan elkaar te knopen om rond te kunnen komen!

De leerlingen moeten nog een week naar school voor het hier vakantie is, maar de hogeschool is al ruim een week 'gesloten'. Veel docenten zijn met vakantie en het blijft tot mijn toelichting aan de examencommissie dus onduidelijk of ik mijn studie wel mag voortzetten. Eerste mogelijkheid tot het maken van een afspraak: 18 augustus! Ik vind dit echt zo knudde, want ik merk aan mezelf dat ik hierdoor moeilijk de motivatie kan opbrengen op die verplichte opdrachten af te ronden. Want ik heb het gevoel dat het gewoon tijdverspilling is: dat zij vastbesloten zijn om door die onvoldoende van de stage niet dezelfde kans te bieden (alsnog) net als mijn studiemaatje krijgt komend jaar. En dat zou betekenen dat ik waarschijnlijk heel veel werk voor niks doe, omdat ik toch een negatief bindend studieadvies ga krijgen...

Die onzekerheid is killing me...