tegenslagje maar niet klein te krijgen!

Druk druk druk! Dat begint zo ondertussen mijn slogan te worden. 2 a 3 dagen werken, 1 dag stage lopen, aan mijn levenspatroon werken gedurende 2 jaar in een speciaal programma, in de avonduren 2x per week naar school, alle opdrachten maken plus voor de 2e studie een paper en samenvattingen maken, huishouden, administratie (die vreselijk is blijven liggen: aanmaningen/herinneringen...) en natuurlijk vriendje lief die zo zijn aandacht verdiend!

Vorige week een hele week stage gelopen, tentamens in de avonduren gehad... Ik was gewoon helemaal OP! 1 tentamen ook flink niet gehaald (2,, 1 niet geleerd en toch nog een 5, gelukkig 1 vak helemaal afgerond en de ander moeten ze nog over gaan discussieren wat ze ermee gaan doen. Je mocht het tentamen namelijk thuis maken via de computer (waarbij natuurlijk iedereen met elkaar zou bellen en overleggen) maar het mocht ook gewoon schriftelijk op school. Ik wilde het gewoon schriftelijk doen, wist ik tenminste zeker dat mijn computer niet zou vastlopen, dat de site niet overbelast was of iets dergelijks. Voor dit betreffende vak had ik dus GOED gestudeerd, had alles gelezen, het boek samengevat en de reader 2 x gelezen. Het multiple choice tentamen wat ik voor mijn neus kreeg was voor mij een eitje. Er waren misschien 3 vragen waar ik zo mijn twijfels over had, de rest wist ik zeker! Maar wat was nu het geval? Die sukkel van een docent had in het opgave boekje alle goede antwoorden onderstreept : FOUTJE BEDANKT! Dus de paar studenten die het schriftelijk kwamen maken mochten na 15 minuten het lokaal verlaten omdat dit zo natuurlijk geen zin had. De studenten die het digitaal gemaakt hebben (en dit was 2 dagen na het schriftelijk tentamen) hebben allemaal hun cijfer. Gemiddeld geloof ik een 8 of 8,5. Nou, dat zegt wel genoeg toch? Aangezien het kleine clubje studenten die het op de oude manier gemaakt heeft nog geen cijfer hebben ben ik best pissed. Ik weet zeker dat ze gaan proberen om het ons opnieuw te laten maken. Maar daar heb ik dus echt geen zin in! Niet omdat ik het niet KAN, maar ik irriteer me dus dood aan zoiets. Omdat ik ook een andere studie doe, had ik mijn keuzes gemaakt in de vakken die ik wel en welke ik niet zou leren. Dit vak dus WEL geleerd en dan gebeurd er zoiets! Ik heb er mijn toch al gebrekkige tijd aan gespendeerd en zit dus niet te wachten op er nog meer tijd aan te besteden! Bovendien neem ik gewoon geen genoegen met minder dan het gemiddelde van de digitale studenten: minimaal een 8,5! Verdomme, ik had het gewoon geleerd! En in de zaal zaten ook studenten die niks geleerd hadden die gewoon ff kwamen kijken naar de vragen... Wat ik dus bij andere vakken gedaan had en flink gezakt was. En zij gaan het nu gewoon zonder te leren halen! Denk ik... Mazzel voor hen... Mag ik ook geluk??

Dat klinkt of alles mij tegen zit. En dat is natuurlijk onzin! Ik heb een leuk huis, leuk werk (wat alleen meer zou moeten verdienen), 2 leuke studies, bezig met een multidisciplinair programma om aan mijn gewicht te werken, een super lieve vriend, leuke vrienden, familie en wat ik nog meer zou vergeten...

Maar toen ik maandag stage gelopen had zou ik meteen doorgaan richting universiteit omdat ik daar een afspraak had. Toevallig was ik die dag mijn gsm vergeten mee te nemen, want die hing nog aan de lader... Gesprek was voorbij, ik ging nog wat zooi uitprinten, was net mijn printkaart op terwijl er al een pagina of 20 van de kaart afgehaald was van dat document maar omdat het nog niet alles was stopte ie ermee en moest ik eerst printtegoed gaan halen. Dus ik naar boven, is de automaat stuk! Dus nog een paar verdiepingen omhoog, daar een kaart gekocht en weer terug naar de betreffende printer. Gelukkig was er niemand in de tussentijd geweest want dan kan je alles weer opnieuw gaan printen (en betalen dus). Stapeltje meegenomen en op naar huis want ik had via het internet mijn liefie een sms gestuurd dat ik mijn phone vergeten was maar dat ik rond 19 uur thuis zou zijn. Op weg naar huis begon mijn auto gek te doen: hij trok bijna niet meer op, maakte enorme herrie en begon te stinken. Maar het was inmiddels al donker en ik had toevallig (wat me eigenlijk nooit gebeurd) geen telefoon bij me. Dus ik wilde hoe dan ook proberen mijn ouders huis te halen! Dus ik met 50 km per uur over het stuk waar je 80 mag... Zag mensen achter me hangen die zich zichtbaar irriteerden, want het is een 1 richtingsweg! Sorry sorry dacht ik! Als ik maar gewoon doorrijd en niet ergens ga stoppen moet ik toch echt mijn woonplaats halen. Wel een moment aan gedacht om mijn alarmlichten aan te doen, maar op het lange rechte stuk haalde mijn auto dan toch nog bijna de 70 km/uur (in zijn 3e versnelling! ) dus ik deed het niet. Ik hoopte maar dat ik bij de rotonde niet hoefde te stoppen omdat ik bijna niet meer op kon trekken en natuurlijk moest er net toen ik aan kwam rijden een auto precies voorbij rijden. Met veel tegengesputtel van mijn auto kon ik nog de laatste 600 meter naar mijn ouders huis rijden en daar ging ik trillend op de bank zitten. Scary als je auto het niet doet, het donker is en je geen telefoon bij je hebt. Mijn pa heeft me naar huis gereden, waar ik vriendje gebeld heb, want ik vermoedde dat ie weleens voor de deur kon staan om op mij te wachten. Hij heeft namelijk wel mijn huissleutels, maar niet die van de centrale toegang van het complex. Die sleutels zijn namelijk beschermt en mogen niet door de sleutelmaker worden nagemaakt. Hij was inderdaad 10 minuten daarvoor naar huis gereden. Was een beetje geirriteerd door alles. Had een dag gemaakt van 8 uur 's ochtends tot dus 8 uur 's avonds. En dat ook nog eens ZONDER PAUZE! Had echt zin om te gaan janken. Maar uiteindelijk heeft mijn lieve schat me opgehaald en zijn we toch nog naar vrienden van hem geweest die voor 3 maanden naar Australie/Nieuw Zeeland gaan en het was erg gezellig. Alleen was ik echt BEKAF toen we thuiskwamen. Ook een beetje jammer dat ik per ongeluk de sleutel van mijn vriendje wilde pakken om mijn deur open te maken. Ik keek naar de sleutel en kennelijk heb ik Uri Geller krachten: de sleutel is helemaal KROM gebogen door onverklaarbare oorzaak! Soms lijkt het wel of alles wat ik aanraak stuk gaat...

Gisteren naar het programma en daarna weer haastje repje door naar school waar ik van 18-22 uur les had. Toen studiemaatje thuis afgeleverd en daarna moest mijn pa me weer naar huis rijden (had zijn auto geleend). Al met al pas om 23 uur thuis: het zijn best intensieve dagen. Eigenlijk had ik vandaag kunnen werken, maar ik heb het afgeketst omdat ik punt 1: geen auto heb, punt 2: het kutweer is en punt 3: ik van alles voor de studie MOET doen. Als ik voor de andere studie over 2 weken mijn werk niet afheb dan kan het dit jaar niet meer! Dus ik ga zo maar weer BIKKELEN!

Dus ook al heb je alles wat je tje begeerd, er zijn ook nog gewoon dingen in het leven die soms tegenzitten. De les hieruit voor ons allen is: laat je niet kleinkrijgen... GEWOON DOORGAAN!