Part 29: Meeloopdag op de HvA

De wekker ging al om 6 uur, ik stond op, zocht kleding uit en alles, vervolgens vergat ik bijna dat ik al gedouched had en ging naar beneden om mijn haar te doen, vlechtjes er uit. IK HAD KRULLENgeschokt, oeps, vergeten dat je van vlechtjes krullen krijgtblozen. Dus mijn haar geborsteld en maar besloten dat ik er haarlak in pleur.

Vervolgens naar het station gegaan, treinkaartje gekocht, krant in me handen geduwd gekregen en ik ben in de trein gaan zitten, ze gaan allemaal dezelfde kant uit en komen dus allemaal langs Amsterdam Centraal, dus ik maakte me geen zorgen. Ik bleek echter een trein van een half uur eerder gepakt te hebben, dus kon ik mooi op Centraal een tijd wachten. Mijn krantje had ik al uit en mijn ontbijt
(wat ik daardoor bijna vergeten was) is ook op. Dus daar sta ik dan, in de kou, op het juiste perron te wachten op de trein. Te bedenken dat het 8 uur in de ochtend was en ik 's ochtends ook altijd op mijn helderst ben (ahum).

Nadat ik eindelijk op Hogeschool Amsterdam locatie Weesperzijde was, was ik er alleen. Het was er uitgestorven op een paar mensen na. Ik dacht echt serieus dat ik te laat was, niets was minder waar, de lessen begonnen om half 9 en het was 5 minuten voor half negen. Dus ik in de lift, naar de 4e verdieping voor Electrotechniek, stap ik uit de lift, is er niemand. Ik kijk zoekend om mij heen zo van is hier iemand, ik zoek iemand, kan iemand mij helpen, HELP!!! Vooral dat laatste moet erg duidelijk geweest zijn want iemand sprak me aan, "wie zoek je?" ik antwoorde mijn meeloopstudent. Aha, die staat daar. Ik draai mij om en in de deuropening staat een jongen van een jaar of 19. Hij stelt zich voor als Paul en wijst me de andere meelopers. Waarvan ik de namen niet te weten zal komen.

Eerst zijn we naar een college gegaan, een college is net zoiets al een les, maar dan anders. Voor me zat een student met de andere twee meeloopers, ik geloof dat hij Stefan heette, maar dat weet ik niet zeker, hij deed me wel heel erg aan een vriend denken. Het college werd gegeven door een gepensioneerde leraar. Opeens liep iedereen het lokaal uit en ging weg. Het bleek dat het pauze was, maar er was geen bel, niks afgegaan. Ik kreeg te horen dat er in het hele gebouw geen systeem is voor een bel. Dat vind ik erg grappig want het is een school die de leerlingen leert om electronische systemen te bouwen. In de pauze zijn we een practicum gaan maken, het practicum was erg saai, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik er geen klap van snapte. Het enige wat ik zag was een enorme dradenbende.

Daarna zijn we naar een ander college geweest, maar deze was bedoeld voor 1e jaars. Dat vond ik ook al zo gek, meeloopers krijgen normaal een 1e jaars, maar ik (en die andere 2 meeloopers) had een 2e jaars. Niet dat het mij uitmaakte, het was wel gezellig om zo met z'n 5en door die gangen te wandelen.
Maargoed, dat college heette Signaal 2 en het bestond uit een combinatie van wiskunde B2 en natuurkunde 2. De leraar ging een ongeloofelijk moeilijke som oplossen en ik snapte er echt geen ene hou van, maar uiteindelijk vroeg hij hoe je Y = Ln(ab) ook kon schrijven, niemand wist het antwoord, tot er een meisje haar hand op stak, er was maar 1 meisje in die hele zaal en dat was ik.
Y = Ln(ab) => Y = Ln(a) + Ln(b) Of zoals Tim zou zeggen "Het is toch ook zo simpel." Maar goed, die leraar echt helemaal blij, "Kijk dat soort mensen willen we nu op onze opleiding!!" Hoezo slijmen? Hoezo we hebben hier geen meiden op de opleiding en we willen hééél graag meiden op de opleiding?

Aan het einde van dat college gingen we weer naar het domein van E-technology, ze hebben daar een domein dat vergelijkbaar is met die wij op school hebben, elke opleiding z'n eigen domein, maar wel 1-4e jaar bij elkaar. Om de 2e jaars op te halen. Vervolgens gingen we pauze houden, deze keer in de aula die bijzonder leeg was. Ik neem aan dat het ook daadwerkelijk pauze was want de kantine was open. Maar ik kon met gemak een tafel vinden en extra stoelen. Ik heb toen 2 broodjes en anderhald flesje drinken weggewerkt, ik heb 2 keer zoveel honger en dorst, ik hoop dat ik ga groeien!

Na de pauze zijn we naar een bespreking geweest voor de opdracht die de 2e jaars moesten doen, dat hebben ze 1keer in de zoveel tijd. Een opdracht gaat namelijk naar een echte werkgever en die heeft er natuurlijk niks aan als het groepje ineens zegt "ja maar de samenwerking gaat belabberd" en omdat je aan zo'n project een half schooljaar aan moet werken, dan is het echt prut als je ineens niet meer met je groepje op kan schieten.

Daarna waren de lessen over en konden ik en de andere meelopers kiezen, kijken hoe zij hun huiswerk maakten of naar huis gaan. Ik heb voor dat laatste gekozen want met een klein rekensommetje had ik al snel door dat ik dán om half 4 thuis zou zijn. De andere meelopers gingen ook naar huis. Tot Centraal konden we bij elkaar in de trein zitten. Ik heb toen de HAVANNE (schoolkrant van de HvA) gelezen, om te kijken wat voor concurentie we hadden, hahaha, maar die krant zag er uit als het NRC en was oersaai, dus daar zullen we niet veel last van hebben.

Thuis ben ik direct op de bank neergeploft en in slaap gevallen, het was best een vermoeiende dag geweest.

Groetjes,
Vera

nog een paar aparte dingen:
- Ze hebben erwel kluisjes, maar niemand koopt er een en iedereen hangt z’n(/haar) jas gewoon over de stoel. In de gangen hebben de leerlingen hun jas aan.

- Ze hebben geen bel had ik al verteld, maar het word ook niet omgeroepen, niks, je zoekt het zelf maar uit.

- Het maakt ook niet uit of je te laat komt, zelfs als je niet komt maakt dat helemaal niet uit.

- Bij sommige leraren krijg je elke les een toets over de stof die de vorige les behandeld is, hoef je het tentamen (soort repetitie, alleen dan telt het nog zwaarder mee) niet te maken. Of je krijgt bonuspunten o.i.d.
Het is dus wel handig om aanwezig te zijn en om op tijd te komen.

- De gangen zijn leeg, ook tijdens de “leswisselingen”, je word dus niet ondersteboven gelopen door allerlei leerlingen die een paar minuten eerder bij het lokaal willen zijn en je dus gewoon aan de kant douwen.

- Je hoeft je niet te haasten naar de aula, daar staat namelijk geen menigte te dringen. Ook hoef je niet zo snel mogelijk in de aula zien te komen, er zijn altijd tafeltjes vrij.

- De schoolpassen hebben een bepaalde chip waarmee je in de automaten kunt betalen, je kunt er ook je chipknip in steken, maar dat gaat niet zo vlekkenloos.
13 mrt 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Sprookje
Sprookje, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende