Pas als je stukloopt, weet je wie er voor je zijn
Al tijden lang merk ik in RL dat sommigen gewoon stukken emmers zijn waar de bodem uitzakt waar ze jou in droegen. Jij zat er in, veilig opgeborgen om mee genomen te worden maar wanneer de bodem er uit zakt omdat je jezelf niet meer vast kunt houden, doen ze geen moeite om je tegen te houden; je valt eruit als een zak stont waar ze het liefst achtenveertig keer overheen lopen en het daarna graag nog achtienkeer aanstampen.
Pas wanneer je op bent, geen houvast meer hebt en juist de steun nodig hebt; weet je wie er echt voor je zijn. Zij die zich aangesproken voelen, mogen zichzelf even een fijne schouderklop geven. Zij die klaar staan voor degenen die dat nodig hebben; zij zijn belangrijk.
De avond zal ik huilend beeindigen. Misschien beland ik op die manier nog eens in dromenland omdat ik leeggehuild ben en totaal geen energie meer zal hebben. Wie weet zal val ik in een coma en mag ik in één keer doorslapen tot de volgende ochtend. Wat zal dat fijn zijn.
Huilen hoeft niet altijd en alleen verdriet te betekenen, maar kan soms ook gepaard gaan met het besef van de liefde en de vriendschap die je van anderen om je heen krijgt. Dat stukje tranen vind ik niet erg; die gelukstranen zouden van mij jaren en jaren mogen duren. Maar de tranen van onmacht, woede en verdriet; zij zijn degene die ik het liefst uit zou bannen..
Lieve jullie, jullie die klaar staan; ontzettend bedankt..
Pas wanneer je op bent, geen houvast meer hebt en juist de steun nodig hebt; weet je wie er echt voor je zijn. Zij die zich aangesproken voelen, mogen zichzelf even een fijne schouderklop geven. Zij die klaar staan voor degenen die dat nodig hebben; zij zijn belangrijk.
De avond zal ik huilend beeindigen. Misschien beland ik op die manier nog eens in dromenland omdat ik leeggehuild ben en totaal geen energie meer zal hebben. Wie weet zal val ik in een coma en mag ik in één keer doorslapen tot de volgende ochtend. Wat zal dat fijn zijn.
Huilen hoeft niet altijd en alleen verdriet te betekenen, maar kan soms ook gepaard gaan met het besef van de liefde en de vriendschap die je van anderen om je heen krijgt. Dat stukje tranen vind ik niet erg; die gelukstranen zouden van mij jaren en jaren mogen duren. Maar de tranen van onmacht, woede en verdriet; zij zijn degene die ik het liefst uit zou bannen..
Lieve jullie, jullie die klaar staan; ontzettend bedankt..
12 jun 2009
- meld ongepast verhaal
-
Dus
vrijdag 12 juni 2009 06:03
-
TinkeldinG
vrijdag 12 juni 2009 08:46
*kippenvel* Je verdient het niet wat je hebt moeten meemaken/meemaakt. Daarom zijn wij hier voor jou!
-
Librana
vrijdag 12 juni 2009 18:16
Ik durf me niet aangesproken te voelen omdat het vanaf 'hier' zo moeilijk is om iets te kunnen betekenen voor je. Maar ik ben blij dat je hier de steun vind die je nodig hebt & verdiend. Vind je echt dapper.
-
kruidje
vrijdag 12 juni 2009 19:53
Al zou ik je maar een centimeter vooruit kunnen duwen..dan zou ik al blij zijn.. -
gizmos (opgeheven op 29-1-2010)
vrijdag 12 juni 2009 20:03
You go for the good tears!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 jul 2017 Het leven dat ik leef. ( 8 )
- O 11 jun 2015 Uitgegroeid tot een bloeiende bloem ( 3 )
- O 11 jun 2015 Auw.. een nare droom 18+ ( 5 )
- O 18 jun 2014 Verdomme, donder op! ( 6 )
- O 18 apr 2014 Mijn boek ( 2 )
- O 18 apr 2014 Doorbraak en inzicht ( 2 )
- O 16 okt 2013 Idioot ( 5 )
- O 14 aug 2013 Wat ben ik het goed aan het doen ( 3 )
- O 11 jul 2013 EMDR (laatste situatie) sessie.. 8 ( 4 )
- O 15 jun 2013 Storen tijdens focus ( 2 )
- O 05 jun 2013 Heftig boos ( 1 )
- O 29 mei 2013 Boos, verdrietig, groot en klein tegelijk ( 4 )
- O 28 mei 2013 Chaos in mijn hoofd. ( 2 )
- O 12 mei 2013 Ik vind het nog erg ook... ( 5 )
- O 12 mei 2013 Hij zit me dwars ( 3 )