School



Eigenlijk was het haast ziekelijk. Het enige wat ik zie als ik mijn rapporten van de lagere school open, is dit. In totaal heb ik meer dan 200 perfecte scores gehaald op 5 jaar - en dat terwijl ik achterstand had. Toen ik een maand in het tweede leerjaar zat, overgestapt vanuit het eerste, had ik al 12 tienen op mijn eerste rapport. Ik heb zelden een punt gehaald lager dan het gemiddelde, en dat was dan meestal voor banale dingen zoals verkeer of schoonschrift.
Mijn klasgenoten konden er niet mee om. Ze deden de ziekste dingen tegen mij, ik kan er niet eens over beginnen. Iemand zei mij onlangs "naar het schijnt maakt pesten mensen sterker" en mijn kille antwoord was "hé ja, misschien heb ik daarom zelfmoordneigingen, omdat ik sterk geworden ben." En wat ze ook zeggen, die kinderen deden het niet omdat ze onzeker waren. Ze deden het puur voor hun entertainment. Zoals zij naar mij keken, het valt niet te beschrijven.
Mijn lagere school was een hel, zelfs mijn vrienden kon ik niet vertrouwen. Ik heb er verlatingsangst aan overgehouden, en een enorm gebrek aan vertrouwen in mensen. Een enorme, groeiende schaamte is daar ook deel van.
Ik hoop, wanneer ik volgend jaar ga studeren, dat ik dat alles dan achter mij kan laten, dat ik mijn ex-klasgenoten nooit meer hoef te zien. De afsluiting van mijn zesde jaar is de afsluiting van een veel te lang open gebleven hoofdstuk.
Ik wil opnieuw beginnen.
Ik wil er nooit meer aan denken.
04 jun 2010 - bewerkt op 04 jun 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Roveresu
Roveresu, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende