Schrikreactie
Een rechte rug, trillende beentjes en stil hangende vingers boven mijn toetsenbord.
Ik vergeet adem te halen en ben enkel gefocust op dat wat binnen komt.
Is hij het écht?
Verdomme dat was ik oprecht vergeten..
Ik zat nét in concentratie die zelden aanwezig is.
De motivatie vloeit weg en de spanning in mijn lijf is terug.
Godsamme.
Bijkomstig feit; ook mijn neef zal hier zo arriveren.
Niet voor lang, maar vanavond zijn ze beide weer terug.
De neef is de enige van mijn neven en nichten die ik nog wel eens zie.
En.. weet je wat.. ik heb niets met hem. Vind het knap hoe hij zijn leven leidt.
Maar wat heb ik hem graag uit mijn buurt?
Waarom? Omdat hij en mijn broer, duidelijk familie zijn en een overeenkomstig uiterlijk hebben.
Men, wat baal ik soms van mezelf dat dit zo heftig en achterlijk binnenkomt.
15 apr 2012
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 jul 2017 Het leven dat ik leef. ( 8 )
- O 11 jun 2015 Uitgegroeid tot een bloeiende bloem ( 3 )
- O 11 jun 2015 Auw.. een nare droom 18+ ( 5 )
- O 18 jun 2014 Verdomme, donder op! ( 6 )
- O 18 apr 2014 Mijn boek ( 2 )
- O 18 apr 2014 Doorbraak en inzicht ( 2 )
- O 16 okt 2013 Idioot ( 5 )
- O 14 aug 2013 Wat ben ik het goed aan het doen ( 3 )
- O 11 jul 2013 EMDR (laatste situatie) sessie.. 8 ( 4 )
- O 15 jun 2013 Storen tijdens focus ( 2 )
- O 05 jun 2013 Heftig boos ( 1 )
- O 29 mei 2013 Boos, verdrietig, groot en klein tegelijk ( 4 )
- O 28 mei 2013 Chaos in mijn hoofd. ( 2 )
- O 12 mei 2013 Ik vind het nog erg ook... ( 5 )
- O 12 mei 2013 Hij zit me dwars ( 3 )