Seks is geen liefde
Zo veel leugens, zoveel pijn geestelijk, fysiek
Het gevoel dat ik constant moest presteren laten zien hoe ‘’ geweldig ‘’ ik was,
competeren met andere vrouwen.
Ik zag mooi niet meer als mooi, maar als een bedreiging.
Een nieuwe ruzie, een nieuw gevecht.
Waar in ik bleef strijden tot ik weer won, maar wat won ik?
Bij iedere klap voelde ik me nog dooier,
Ik hield me zelf voor de gek,
Ik loog tegen mezelf en ik wist dat ik loog
Maar het voelde fijn voor even.
Tot hij me op nieuw bewees dat ik loog.
En ik kon hem niet opgeven,
Zoals de wereld mij had opgegeven?
Als er voor hem geen kans meer was, was die er voor mij ook niet meer.
Hij was immers de enige die van me ‘’ hield’’.
Hij zei dat ik hem gek maakte.
Dat hij zoveel van me hield dat hij bang was om me kwijt te raken.
Dingen die hij zei:
- Ik vermoord je als je bij me weg gaat.
- Je kut is van mij!
- Als ik je niet kan krijgen dan niemand!
Opmerkingen die zelfs als attent werden gemaakt en werden afgesloten met een ‘’liefdevolle ‘’ knuffel.
Seks waar in ik de beste was, omdat ik niks anders meer deed dan presteren.
Nog beter, nog geiler, nog meer.
Want enkel dan voelde ik liefde.
Die liefde die ik zo hard nodig had.
Die ik miste, die liefde die ik eigen lijk niet had.
Nooit heb gehad, Liefde..
Dan was ik mooi, Dan hield hij van me, dan was hij met mij.
Alleen met mij ( voor dat moment ).
Al dat abnormale werd voor mij normaal zo hoorde het.
Ik wist dat het slaan, vreemdgaan de verkrachtingen, dat dit niet normaal was.
Maar wie was ik nog?
Ik had geen tijd om daar over na te denken ik moest overleven,
elke dag opnieuw van kwaad tot erger.
Van binnen was ik dood, maar ik kon niet meer huilen.
Ik huilde van binnen want mijn tranen daar geilde hij op.
Hij hield van mijn pijn.
Prettywing, vrouw, 15 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende