snap er niet zoveel van, van mijn eigen gevoel

ik begrijp mezelf niet zo goed
ik ben gek op Maarten
ik houd van hem
maar ik merk dat ik heel erg mijn ruimte nodig heb
dat ik verlang soms na een dagje geen Maarten
als ik hem een paar dagen niet heb gezien
mis ik hem echt
en verlang ik naar dat we weer een lijntje hebben
en praten kunnen
ik vind het heerlijk
als we onverwachts gekke ideeen krijgen
uren in het park kunnen zitten
en kletsen
of op het balkon
ik moet wel zeggen
dat die ideeen dan van hem komen
als ik met een idee kom
word die meestal afgestoten
hij is soms verschrikkelijk flexibel
maar als het hem uitkomt
meestal vind ik het prima
soms vind ik het echt niet leuk
want als ik een leuk idee heb
weet ik bijna zeker dat die afgestoten word
dat hij geen zin heeft

maar wat ik nu niet snap
meestal als ik gek ben van iemand
wil ik die heel veel zien
elke dag wel
kan ik er helemaal in verdrinken
nu hebben wij eigenlijks een dik half jaar
al heeeeeeeeeeel veel contact
paar keer in de week
van mijn kant heeft me dat heel veel energie gekost
maar niet negatief
in de zin van dat ik het niet graag deed
ik deed het al voordat ik me er bewust van werd
prima
soms liep zijn gevoel me over de schoenen
maar ik deed het graag
nu een half jaar later
als hij maar kikt, luister ik al
maar er is iets veranderd
ik neem sowieso meer initiatief ofzo
zo van jij belt wel maar ik heb geen zin in bellen, zal ik langs komen
ik ben ook korzeliger naar hem toe
het is net of mijn batterij naar hem toe sneller leeg raakt ofzo
maar het is ook
dat hij me nu behoorlijk kent
vind ik niet altijd even fijn

misschien is het dat ik nu bij hem in een vaarwater ben gekomen
dat ik mijzelf ben
ook korzelig durf te zijn
ik ken het ook niet
om eerst tijden gek op iemand te zijn
elkaar goed leren kennen
met behoorlijk veel slechte dingen
nou ja in de zin, dat we elkaar behoorlijk niet vrolijk zien
ik hem vooral niet
maar dat nu het nieuwe er van af is
we elkaar goed hebben leren kennen
elkaar vaak goed aanvoelen
en dat je dus in het volgende stadia bent gekomen
weet ik veel
we hebben geen relatie
vanaf zijn kant helemaal niet
vanaf mijn kant, komt het me goed uit
anders verzuip ik
maar soms lijkt het zo op een relatie
ik zou hem wel willen als maatje
denk ik
ik weet het niet
dit gevoel
ik kan het niet plaatsen
op heel veel vlakken denk ik
van ja
maar...
of is het gewoon dat het leuke gevoel
op een tijdje ook verdwijnt
en dat er rust komt?
of ben ik bang