Je kennen het wel: Het idyllische beeld van sprookjes en superhelden of aliens. Om nog zo’n heerlijk voorbeeld van de mens en haar onbegrensde fantasie te geven. (Of wellicht bestaan ze wel en weet Andries Kuipers/CIA/FBI/weet-ik-wie-hier-dan-over-zou-gaan meer hiervan).
Wie weet, Wie weet…
Zoals ik al zei: de mens en haar onbegrensde fantasie. Mooi vind ik het hoor, die fantasie. Want zelfs in de nachten dat ik mijn ogen gesloten heb, kan ik dromen als een superheld (in plaats van in mijn bedje liggen in mijn stoffige studentenkamer). Of beter gezegd over superhelden. En als ik dan soms een film zie over superhelden. Zoals John Hankock zojuist op RTL5, nou dan slaat mijn fantasie toch op hol en bedenk ik me in dat de meest onsportieve mensen die ik ken, stiekem superhelden zijn en net doen alsof ze het niet zijn.
(Ik hoop oprecht dat je me nog kan volgen beste lezer ).
Fantasie is heerlijk niet waar? Het is onbegrensbaar. (Ik val in herhaling niet waar?). Want op dit moment beeld mijn fantasie in dat ik Superwoman ben, en zo hup naar het strand vlieg! Sociaal als dat ik ben neem ik mijn vrienden en drankjes en een gitaar ook mee. Ik ben immers oersterk.
Even the sky is not a limit.
Maar als ik dan mijn ogen weer open.. Zie ik mijn anatomische atlas open liggen en (naar mijn mening) honderden vol geschreven papieren door mijn kamer verspreid voor het tentamen wat ik maandag mag maken.
Agja, soms ben ik Superwoman: Al is het maar voor even.