Ik wens je niets minder dan veel geluk.
Ik kan het honderden woorden aan besteden, maar zelfs duizenden zouden niet genoeg zijn.
Ik heb de wereld wel vaker wakker proberen te schudden, alleen mezelf laten liggen naast veel ellende maar ook geluk. Eigenlijk ben ik opzoek naar stevige grond want alle stappen die ik tot nu toe heb gemaakt, maken alles alleen maar instabiel. Of iemand die me advies kon geven wat ik hoor te doen en waar ik hoor te zijn. En ik verknal vriendschappen, maar ik blijf altijd aan diegene denken. Hopende dat het beter is zo. Wanneer ik zeg dat ik gelukkiger ben zo, doe ik wel iets verkeerd. Want af en toe, dan is alles verkeerd. Want vele dagen lijken lang en eindeloos, maar de nachten, de nachten die zijn van mij. Ik leef in de nachten, en de dagen maak ik mee. Voor mij is dat een groot verschil. En weinig zien dat maar. Ooit schreef ik dat ik gelukkig was, en alles aan kon. Ik niet bang voor de wereld was, maar er juist naar uit keek. Ik was veertien, en overmoedig. Ik wist niet dat liefde op kon houden, en kaarsen kon doven. Wat ik wel wist, was dat niemand voor eeuwig zou leven. Dat had de wereld me al wel duidelijk gemaakt. Vaak ben ik stil.
Soms wil ik stilletjes huilen,
gewoon zo veel huilen.
Dat ik de rest van mijn leven
niet meer huilen kan.
Vaak ben ik stil, wellicht te stil. Ik luister naar leugens want de waarheid is voor mij soms te hard. Soms, kan ik mensen niet aankijken uit schaamte. Maar oprecht wil ik wel blijven, dat zal ik blijven. Eigenlijk moet ik minder woorden gaan negeren; dat ze me raken betekent niet dat ze me vermoorden. Wat ik vroeger altijd tegen mezelf zei; De toekomst is nog ver weg, gisteren is al geweest maar vandaag nog niet. Dit motto was mooi, en ooit echt helemaal (van) mij geweest.
Bescherm me
met je handen
leg ze voorzichtig
om me heen
maar zo dat ik toch nog voorzichtig
ademen kan
Hou je warm aan mij
raak mijn koude handen
toch niet aan
Dat ik van buiten nog
zo koud ben
betekend niet dat ik van binnen niet branden kan.
Ik was een kaars. Ik was jaren lang gedoofd, maar sinds korte tijd; brand ik weer lichtjes. Want uit woorden haal ik kracht. Uit woorden van een jaar geleden haal ik kracht. Want toen, toen schreef jij; ‘Ik bescherm je’. En dat is voor nu genoeg:
‘Je woorden zeiden genoeg. En die
keuze respecteer ik. Ik mis je als
vriend maar het is goed zo. Ik wens
je niets minder dan veel geluk. Liefs ’
Verzonden.
10 okt 2013
- meld ongepast verhaal
-
Hammie
donderdag 10 oktober 2013 18:35
Zo bijzonder hoe jij met woorden kunt spelen en zoveel bij elkaar kunt pakken in één stuk. Je bent een taalkunstenares
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 31 mrt 2019 ' Elvis has left the building'
- O 28 feb 2018 Soms is het leven intens makkelijk. ( 2 )
- O 22 nov 2016 (N)ooit echt helemaal (van) mij geweest. ( 3 )
- O 21 mei 2016 Mag dat?
- O 21 mrt 2016 Mijn versie van de winter. ( 2 )
- O 07 sep 2015 It's okay, it's allright -Because I'll be here. ( 1 )
- O 19 mei 2014 Dan gaan we er van uit dat het geweldig zal zijn. ( 2 )
- O 03 mei 2014 Kickboksen, mijn sport. ( 2 )
- O 10 jan 2014 Ik denk dat ik het eindelijk begrijp.
- O 09 dec 2013 Samen sta ik sterk. ( 7 )
- O 10 okt 2013 Ik wens je niets minder dan veel geluk. ( 1 )
- O 06 jul 2013 Soms ben ik Superwoman.
- O 02 jul 2013 Was ik maar weer zes. ( 7 )
- O 17 jun 2013 Studieontwijkend gedrag. ( 9 )
- O 18 apr 2013 Mijn geluk. ( 2 )