Te midden
De geesten van eergisteren
kwamen 's avonds aan mijn raam
het was een avond, als altijd
niet lang geleden
noch te ver vooruit,
ze spraken eerst niet
keken slechts toe
hun glimlach weemoedig
als tijdens hun leven,
ze keken hoe ik at
en hoe ik dronk
en je kuste,
voor ik vertrok.
Ze volgden mij
maar meer ook niet
geen woord, geen streling
geen kus, geen verwijt
alsof niet zij mij,
maar ik hen om rust kwam smeken
eeuwige rust
te midden van de schimmen van vandaag.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende