therapeuten snoeren me de mond

Het lijkt wel of ik in een afkick-fase zit. Ik ben bezig mijn sociaal-gewenste gedrag af te leren. DAT betekent dat ik niet altijd meer voor iedereen klaar sta, dat ik m'n mening meer ga laten horen en dat ik meer mezelf mag zijn!!! DAt klinkt allemaal leuk, maar het is nog niet zo makkelijk en er komen een hoop weerstanden en schuldgevoelens bij kijken. Ik zat vandaag zelfs bijna ruzie te maken met mijn therapeute omdat ik het idee had dat zij me haar ideeën als De Waarheid wilde opdringen, en daar kan ik niet zo goed tegen. Ja, haar ideeën waren zelfs een Universele Waarheid, ik hoefde er alleen maar de boeken van de "Meesters" op na te slaan (de grote spirituele leraren zoals Osho, Yogananda, Krishnamurti etcetera). Ze laat me gewoon bijna niet uitpraten en gooit er meteen al haar stokpaardjes tegenaan! Hallo, wie heeft nu die therapie nodig. Zij? om haar zelfvertrouwen op te vijzelen, dat zij het allemaal zo goed weet hoe het leven in elkaar zit en dat wel eens even op die zielige patiënten los te laten? Wat klopt hier niet? Moet een therapeut ook niet een beetje bescheidenheid kennen, dat hij of zij het ook niet allemaal precies weet en dat soms zelfs de clieënt wel eens gelijk kan hebben?? Als zij dat al niet kan verdragen, dan vraag ik me af hoe sterk ze zelf in de schoenen staat. Ze komt altijd over als een hele sterke en stoere vrouw en zegt altijd dat ze zoveel succes boekt met haar therapieën. Maar als je niet eens je clieënt kunt laten uitpraten, en deze de mond snoert met dat haar ideeën een universele waarheid zijn? DAt klinkt toch niet gezond, zeg nou zelf. Zo kan ik ook wel therapie gaan bedrijven. Het valt niet mee om een goede therapeut te vinden want de meesten hebben het volgens mij nodig om zichzelf bevestigd te krijgen met de therapie, en dan sta je dus niet open voor de klant. Mijn andere (mannelijke) peut laat me ook heel vaak niet uitpraten, omdat ie na 1 woord van mij al denkt dat hij weet wat ik ga zeggen etcetera en dan alles gaat invullen. DAn corrigeer ik hem, en dan zegt hij dat ik mezelf niet hoef te verdedigen, dat hij me wel snapt (ja, haha). Ik word hier niet goed van! Ik moet de hele tijd voor mezelf opkomen in die therapieën!!! Maar ja, misschien is dat net de les die ik moet leren, ik weet het niet. Het valt niet echt mee om iemand te vinden die écht kan luisteren en je niet meteen de mond snoert. Ik denk altijd dat ik teveel praat maar als zij de hele tijd over mij heen walsen dan ga ik dat ook maar eens bij hun doen. Ik hoef ze niet te sparen, zij zijn tenslotte de zogenaamde professionals en ik maar een eenvoudige clieënt, haha. Heeft iemand hier ook ervaring mee?

Groetjes, P.